Szpaki należą do najwcześniejszych zwiastunów wiosny. Całymi stadami przybywają do ojczyzny w lutym lub marcu, kiedy na ulicach jest jeszcze śnieg. Szpak to ptak śpiewający. Wraz z nadejściem ciepła, przy budkach dla ptaków pojawiają się samce i zaczynają śpiewać.
Kim są szpaki?
Szpaki to rodzaj ptaków śpiewających należących do rodziny szpaków. Według klasyfikacji zoologicznej do rodzaju szpaków należy 10 gatunków ptaków, które niewiele różnią się od siebie zarówno zewnętrznie, jak i sposobem życia. Najczęstszym przedstawicielem tego rodzaju ptaków jest szpak zwyczajny. Znajomość tych ptaków należy kontynuować na jego przykładzie.
Jak wygląda zwykły szpak?
Szpak zwyczajny to mały ptak o długości ciała od 18 cm do 21 cm i rozpiętości skrzydeł do 39 cm. Stworzenie to waży nie więcej niż 17 g. Wygląd szpaków pozostawia wiele do życzenia: ciało tego ptaka jest masywna, a szyja praktycznie niewidoczna. To sprawia, że są nieco niezręczne. Szpaki mają długie, spiczaste i lekko zakrzywione dzioby. Ptaki te znane są nie tylko z krótkiej szyi, ale także z małych skrzydeł.
Upierzenie na grzbiecie, klatce piersiowej i karku u dorosłych samic i samców nie różni się od siebie: pióra są czarne z metalicznym połyskiem. Ogon tych ptaków jest również krótki (do 6,8 cm długości). Stopy są czerwonobrązowe. Główna różnica między samcami a samicami przejawia się w piórach znajdujących się na ich piersiach: u samców są wydłużone, a u samic krótkie i pełne wdzięku. Ponadto samce mają niebieskawą plamkę u podstawy dzioba, podczas gdy samice mają w tym miejscu czerwone plamki.
Styl życia szpaków pospolitych
Szpaki zwyczajne i inne szpaki żyją wszędzie tam, gdzie można znaleźć puste przestrzenie. Ptaki te dość łatwo i szybko przyzwyczajają się do nowych miejsc osadnictwa i całkowicie obywają się bez naturalnych dziupli. Ornitolodzy często obserwują, jak szpaki rozmieszczają swoje mieszkania w otworach ścian, w szczelinach skał. Ale głównym mieszkaniem tych ptaków są budki dla ptaków, dzięki którym stworzenia te zyskały dużą popularność wśród ludzi. Na wolności niektóre gatunki szpaków osiedlają się w lasach liściastych i żerują na polanach i łąkach.
Gniazda budują i wyposażają wyłącznie samice. Samce nie lubią w tym brać udziału. Tylko czasami samiec może przynieść jakieś źdźbło trawy lub gałązkę, aby wspomóc budowę, choć nie jest to duże. Rano i wieczorem szpaki siedzą na gałęziach, szeleszczą czarnymi skrzydłami i śpiewają dźwięczne pieśni. Ich piosenka jest pełna różnych dźwięków, ponieważ szpaki są znanymi naśladowcami. Sprytnie kopiują głosy innych ptaków, rechot żab i wiele innych dźwięków.
Szpaki zapewniają wszelką możliwą pomoc ludziom, chroniąc rolnictwo przed atakami szkodników owadzich. Ptaki te strzegą pól, sadów i sadów, będąc prawdziwymi przyjaciółmi człowieka. Przez cały dzień te stworzenia biegają przez pola i ogrody, zaglądając pod liście i pod trawę, zbierając pożywienie dla swojego potomstwa. Szpaki żywią się owadami, robakami, pajęczakami i gąsienicami w okresie lęgowym oraz pokarmem roślinnym późnym latem. Już w sierpniu wiele szpaków zaczyna stopniowo odlatywać na zimę do ciepłych regionów: lecą na południe Europy i do Afryki Północnej. Szpaki pospolite często zimują w Europie Środkowej.
