Łosoś to duża piękna ryba o długości do 1,5 m i wadze do 40 kg. Należy do rodziny łososiowatych. Inne nazwy łososia to łosoś atlantycki, łosoś szlachetny, łosoś bałtycki. W Europie Zachodniej łososia atlantyckiego często określa się mianem „króla ryb”.
Król ryb
Królowa łososia atlantyckiego jest nazywana od razu z kilku powodów. Po pierwsze, za możliwość dokonywania długich migracji. Łosoś podróżuje przez całe życie. Kiedy jest młody, płynie od słodkowodnych rzek do Północnego Atlantyku, aby przybrać na wadze, a następnie wraca na tarło.
Po drugie, łosoś to jedna z najpiękniejszych i najbardziej pełnych wdzięku ryb. Jej tors jest opływowy z jasnymi srebrzystymi łuskami. Ponadto łosoś atlantycki to silna i potężna ryba. Uważany jest za jednego z najlepszych myśliwców w rybim świecie.
Pierwsze lata życia młode łososie spędzają w małych strumieniach i rzekach, żywiąc się owadami wodnymi i dryfując w dół rzeki. W tym okresie młode nazywane są cętkowanymi. Po osiągnięciu pewnego rozmiaru plamka zamienia się w dorosłego - smolta. Powstaje srebrzysty kolor, zachodzą wewnętrzne zmiany, które pozwalają mu przetrwać w słonej wodzie. Wiosną smolt łososia trafia do oceanu.
W oceanie łosoś szybko rośnie dzięki bogatym zasobom odżywczym. Tutaj jej menu składa się z kalmarów, krewetek i małych ryb, głównie śledzia i dorsza. Główne żerowiska ryb znajdują się w pobliżu Grenlandii i Islandii. Łosoś atlantycki po spędzeniu roku lub dwóch lat na otwartym morzu rozpoczyna podróż powrotną.
Uważa się, że łososie używają kompasu magnetycznego lub słonecznego, aby znaleźć drogę do swojej rodzimej rzeki. Nie jest to jednak pewne. Łosoś może wrócić do słodkich wód wiosną, latem lub jesienią. Tarło odbywa się zawsze jesienią.
Populacja łososia stale spada w ciągu ostatnich dwóch stuleci. Sytuacja zaczęła się gwałtownie pogarszać w latach siedemdziesiątych XX wieku, kiedy połowy spadły o 80%. Zanieczyszczenie rzek, wzrost ilości sztucznych przeszkód: tamy, tamy, jazy uniemożliwiają migrację.
Rodzina łososia
Łosoś należy do rodziny łososiowatych. Ważny komercyjnie gatunek łososia pochodzi z dwóch rodzajów. Rodzaj Salmo obejmuje w rzeczywistości łososia atlantyckiego (łososia) i kilka gatunków, zjednoczonych pod ogólną nazwą pstrąga. Rodzaj Oncorhynchus to łosoś pacyficzny: łosoś kumpel, łosoś różowy, łosoś chinook, łosoś coho i inne.
Nasze słowo oznaczające łososia pochodzi od indoeuropejskiego „lak”, co oznacza „posypać, spryskać, poplamić”. Dosłownie nazwę można interpretować jako „różnorodną rybę”. Łacińska nazwa łososia to Salmo, co dosłownie oznacza „skoczek”. Podobno ma to związek z zachowaniem ryb łososiowatych w okresie tarła.
Wszystkie łososie odbywają tarło w świeżych rzekach i strumieniach. Nic dziwnego. W końcu początkowo wszystkie łososie były słodkowodne, a tylko niektóre gatunki w procesie ewolucji zamieniły się w ryby anadromiczne. Oznacza to, że większość życia spędzają w morzu i wracają do rzek, w których sami się urodzili, by się rozmnażać. Większość łososi anadromicznych ginie po tarle. Dotyczy to zwłaszcza łososia pacyficznego. Wyjątkiem są gatunki atlantyckie, w których nie wszystkie osobniki umierają. Niektóre łososie pojawiają się do 4 razy.
