Często po deszczu, na jeszcze nie wyschniętym asfalcie, na wilgotnym łóżku w ogródku warzywnym czy w ogrodzie, można zobaczyć pełzającą dżdżownicę. Dlaczego w rzeczywistości jest deszcz, pytanie nie powstaje, ale jak porusza się robak, nie każdy może zrozumiale wyjaśnić.
Instrukcje
Krok 1
Trochę biologii
Sposób, w jaki robak przemieszcza się z jednego miejsca do drugiego, polega na pełzaniu. Dżdżownica może poruszać się w glebie, jak na każdej innej powierzchni, dzięki swojej pierścieniowatej budowie i dobrze rozwiniętym silnym mięśniom, składającym się z mięśni podłużnych i pierścieniowych. U robaków mięśnie wraz ze skórą stanowią ciągły worek mięśniowo-skórny. Mięśnie podłużne pomagają ciału robaka stać się grubsze, podczas gdy skurcz mięśni pierścieniowych sprawia, że jest on długi i cienki. Tak więc, naprzemienne skurcze obu rodzajów mięśni, robak wykonuje proces ruchu.
Krok 2
Ciekawe, ale prawdziwe
Czy zauważyłeś kiedyś, że po wewnętrznej, brzusznej stronie gładkiego ciała dżdżownicy znajduje się specjalne włosie? Z ich pomocą bezkręgowce przywierają do różnych nierówności, po czym mięśnie kurczą się, a ciało ciągnie do przodu. Pomagają również wspinać się i schodzić po już wykonanych ziemnych przejściach. Jeśli położysz robaka na kartce, gdy tylko zacznie się poruszać, usłyszysz szelest włosia na papierze i możesz je wyczuć przesuwając mokrym palcem od dołu wzdłuż brzucha zwierzęcia.
Krok 3
Czy on zjada ziemię?
Pokarmem dla robaków są gnijące opadłe liście, trawa i inne szczątki roślin uwięzione w ziemi. Idąc dalej, robak połyka małe porcje ziemi, przetwarza je, a następnie wyrzuca z organizmu niepotrzebne odpady, tym samym użyźniając glebę, rozluźniając ją i wzbogacając w tlen. To stąd wychodzą na powierzchnię dziwaczne ziemiste „liny” i grudki. W bardziej miękkich warstwach robak rozpycha ziemię spiczastym końcem ciała, a następnie przeciska się między jej cząsteczkami.
Krok 4
Jest taki wygodny
Natura jest tak zaaranżowana, że robak oddycha całą powierzchnią ciała, ale do tego jego skóra musi być stale wilgotna, co zapewnia obecność śluzu. Zachowanie robaka po deszczu można wytłumaczyć tym, że w zbyt wilgotnym podłożu nie ma wystarczającej ilości tlenu, więc trzeba wyczołgać się na powierzchnię. Najczęściej można się z nim spotkać w deszczową pogodę lub wieczorem, promienie słoneczne działają destrukcyjnie na robaka, gdy jego skóra wysycha.
Krok 5
Okazuje się, że takie małe, a czasem niewidoczne dla innych dżdżownice są nie tylko szalenie interesujące, ale i bardzo przydatne. W końcu każdy z nich w ciągu roku może „szufladować” do 16 ton gleby, wzbogacając ją w składniki odżywcze.
