Meduza jest przedstawicielem typu koelenteratów, których jest ponad 9000 gatunków. Większość z nich jest powszechna w morzach. Istnieją zarówno przyczepione formy - polipy, jak i organizmy swobodnie unoszące się - meduzy.
Instrukcje
Krok 1
Wszystkie koelenteraty, w tym meduzy, są wielokomórkowymi zwierzętami dwuwarstwowymi. Mają jamę ciała jelita i symetrię promieniową (promieniową). Jama jelitowa komunikuje się z otoczeniem tylko przez otwór ustny. Procesy komórek nerwowych tworzą splot nerwowy. Dziury żyją tylko w wodzie, głównie w morzach, prowadzą drapieżny tryb życia i wykorzystują komórki parzące do chwytania ofiar i ochrony przed wrogami.
Krok 2
Galaretowate ciało meduzy przypomina parasol. W dolnej części pośrodku znajduje się pysk, a wzdłuż krawędzi ciała ruchome macki. Ruch meduzy w słupie wody przypomina „napęd odrzutowy”: zbiera wodę do parasola, a następnie ostro ją przecina i wyrzuca wodę, przesuwając wypukłą stronę do przodu.
Krok 3
Wraz ze wszystkimi koelenteratami meduzy są drapieżnikami, które zabijają swoją ofiarę za pomocą trujących komórek parzących. W kontakcie z jakąś meduzą (na przykład pająkiem żyjącym w Morzu Japońskim) osoba może się poparzyć.
Krok 4
Ale takie koelenteraty, jak polipy, nie pływają w wodzie, ale siedzą nieruchomo w wąwozach skał. Zwykle są jaskrawo ubarwione i mają kilka koron krótkich, grubych macek. Polipy morskie czyhają na zdobycz, pozostając w jednym miejscu lub powoli poruszając się po dnie. Karmią je osiadłe zwierzęta, które chwytają drapieżniki za pomocą macek.
Krok 5
Wiele morskich koelenteratów tworzy kolonie. Młody polip powstały z nerki nie oddziela się od ciała matki, jak u stułbi, ale pozostaje do niej przyczepiony. Wkrótce sam zaczyna kiełkować nowe polipy. W tak powstałej kolonii jamy jelitowe zwierząt komunikują się ze sobą, a pokarm złapany przez jeden z polipów jest przyswajany przez wszystkich. Polipy kolonialne często pokrywają się szkieletem wapiennym.
Krok 6
W morzach tropikalnych na płytkich wodach polipy kolonialne mogą tworzyć gęste osady - rafy koralowe. Kolonie te, pokryte silnym szkieletem wapiennym, poważnie utrudniają nawigację.
Krok 7
Często te koralowce osiedlają się wzdłuż brzegów wysp. Kiedy dno morskie opada, a wyspa jest zanurzona w wodzie, koelenteruje się, nadal rośnie, pozostaje na powierzchni. Następnie powstają z nich charakterystyczne pierścienie - atole.
