Muchy należą do najbardziej płodnych owadów. Skrzydlate stworzenia są stałym towarzyszem człowieka. Muchy domowe są nieszkodliwe, ale mogą przenosić niektóre rodzaje chorób. Przedstawiciele ogrodów niszczą uprawy i uprawy owoców. Muchy pojawiają się wczesną wiosną i znikają późną jesienią. Proces zimowania każdego gatunku tych owadów przebiega w inny sposób.
Jak dom leci zimą
Życie muchy domowej z reguły trwa nie dłużej niż miesiąc. Owady żyjące późną jesienią bardzo się zmieniają wraz z nadejściem chłodów. Jeśli złapanie muchy latem nie jest łatwym zadaniem, to przed nadejściem zimy stają się ospałe, senne i powolne. Głównym zadaniem muchy w takim okresie jest znalezienie niezawodnego schronienia o równomiernej temperaturze powietrza. Z reguły zimowiskami owadów są pęknięcia w ramach okiennych, piwnicach pomieszczeń lub balkonach.
Opinia, że muchy domowe zaczynają gryźć jesienią, jest błędna. Ten rodzaj owadów wcale nie jest podatny na tego typu agresję. Inne gatunki much gryzą człowieka - jesienne muchy.
Jak tylko mucha znajdzie miejsce do zimowania, zapada w stan hibernacji. Wszystkie procesy biologiczne organizmu owada zatrzymują się na sześć miesięcy. Wraz z nadejściem odwilży muchy stopniowo zaczynają się budzić i wracać do normalnego trybu życia.
Larwy i poczwarki znoszone przez owady są również nieaktywne w zimnych porach roku. Podobnie procesy życiowe zaczynają działać po powrocie temperatury do normy.
Jak ulica leci zimą
Przez muchy „uliczne” rozumie się te owady, które żyją na polach, ogrodach warzywnych i sadach. Główną dietą tych przedstawicieli świata owadów są uprawy owoców i zbóż, kukurydza i zboża.
Świat much reprezentowany jest przez liczne gatunki, których liczba przekracza tysiąc. Owady te są powszechne na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy.
Takie muchy hibernują w ziemi. Jednak nie zawsze udaje się właściwie ukryć, dlatego większość much ginie z zimna, a hibernują tylko ich larwy i kokony. Z reguły chowają się w łodygach zbóż lub w glebie.
Pierwsze muchy wychodzą z larw już na początku odwilży. Na ich przebudzenie ma bezpośredni wpływ temperatura powietrza. Wszystkie gatunki much łączy fakt, że samice mogą składać jaja niemal wszędzie – w roślinach, glebie, odpadach żywnościowych, na wysypiskach śmieci iw miejskich śmietnikach. Najpierw jaja zamieniają się w larwy, a następnie przez kilka molt tworzą się poczwarki, z których pojawiają się skrzydlate owady.
Przed nadejściem chłodów samice much robią ostatnie lęgi jaj. Jednak te larwy, które nie miały czasu zamienić się w owady, nie umierają, ale zasypiają. Potrafią przetrwać niemal w każdych warunkach klimatycznych. Z kolei dorośli najczęściej nie radzą sobie z nagłymi mrozami.
