Ornitolodzy od dawna wiedzą, że niektóre gatunki ptaków potrafią wydawać pojedyncze dźwięki, a nawet śpiewać nie tylko krtanią, ale także innymi częściami ciała. Na przykład rytmiczne klikanie dziobem. A niektóre ptaki poszły dalej i nauczyły się publikować swoje pieśni godowe ogonem. Wśród nich jest bekas Anny i kolibry.
Bekas
Bekas jest ptakiem średniej wielkości, około 25-30 cm, ma prosty, ostry i bardzo długi dziób. Preferuje bagna, brzegi jezior, wilgotne łąki i tundrę. Do gniazdowania preferuje subarktyczny i umiarkowany klimat. Układa gniazda na ziemi w małych dołach.
Ptak ten jest również nazywany „leśnym barankiem”, „niebiańskim barankiem” lub „kozą bożą” ze względu na charakterystyczne dźwięki wydawane przez samca bekasa podczas godów. W tym czasie bekas wznosi się na wysokość 100 m i stamtąd opada. Spadając, lekko składa skrzydła i drży nimi. W tym samym czasie bekas jest otwarty. Następnie samiec obraca się w powietrzu, a pióra jego ogona zaczynają wibrować w strumieniu powietrza, wydając dźwięk przypominający beczenie barana.
Koliber Anny
Koliber Anny, a właściwie calipta Anny, to ptak z rodziny kolibrów. Ptak otrzymał swoją nazwę na cześć Anny Masseny, księżnej de Rivoli, której mąż był ornitologiem amatorem. Ptak występuje na całym wybrzeżu Pacyfiku w Stanach Zjednoczonych. Jak wszyscy przedstawiciele tego gatunku, calypta Anny ma bardzo mały rozmiar - tylko 10 cm.
Samce kolibrów Anny potrafią śpiewać krtanią, ale podczas godów dźwięki atrakcyjne dla samic wydają ich ogon. W tym celu samiec wznosi się na wysokość około 30 m i nurkuje po łuku wklęsłym w kierunku samicy. Jednocześnie leci pod światło słoneczne, aby zademonstrować wybranemu całe piękno swojego fioletowego upierzenia.
Przelatując nad samicą, gwałtownie rozkłada ogon, którym wcześniej tylko manewrował. W tym momencie prędkość jego lotu sięga 80 km/h, a zewnętrzne strony piór ogona zaczynają delikatnie wibrować, jak laska klarnetu. Jednocześnie słychać bardzo przenikliwy i ostry gwizd. Jego częstotliwość wynosi około 4 kHz i trwa tylko 1/20 sekundy.
Inne rodzaje ptaków
Należy zauważyć, że nie tylko te gatunki ptaków używają ogona w swoich pieśniach godowych. Zgodnie z obserwacjami ornitologów, lelek z Wirginii, zwany także zmierzchowym, jest w stanie wydawać dźwięki podobne do „beczenia” bekasa. A wdowa z raju potrząsa i szeleści ogonem, używając go jako akompaniamentu muzycznego. W podobny sposób wykorzystuje swoje upierzenie i pyrotail.
Ponadto istnieją przedstawiciele rodziny bekasów, o których obecni naukowcy śpiewający wciąż się spierają. Na przykład nie jest jasne, jakie jest pochodzenie pieśni godowej grabu - gardłowej czy ogonowej.
