Pokarm niedźwiedzi w ogrodach zoologicznych, parkach narodowych i rezerwatach jest monitorowany przez strażników. Dostarczają zwierzętom ryby, mięso, łodygi, owoce i korzenie roślin. Na wolności niedźwiedź sam zapewnia sobie pożywienie.
Wszystkożerne menu bestii
Pomimo tego, że niedźwiedź jest z natury drapieżnikiem, woli jeść pokarmy roślinne. O dziwo, ale niedźwiedź brunatny uwielbia jagody, łodygi i liście krzewów, a także miód. Głód miodu sprawia, że zwierzę podejmuje ryzyko i wspina się do uli do dzikich pszczół, skąd często muszą łapać się w łapy.
Często w poszukiwaniu smacznego jedzenia wspina się na żerowiska i pola zbóż, w szczególności na uprawy owsa i kukurydzy.
Tajga i bagniste miejsca obfitują w różnorodne jagody, które tak bardzo kocha niedźwiedź brunatny. Nie odmawia też ziół. Co więcej, stopa końsko-szpotawa zjada tylko pewną część roślin. Miś najczęściej ucztuje na swoich liściach, łodygach, owocach lub korzeniach. Szczególnym okresem dla niedźwiedzia brunatnego jest wiosna, kiedy po długiej hibernacji może gromadzić masę ciała przez wiele dni po długiej hibernacji, jedząc roślinność.
Jednak pokarmy roślinne to tylko połowa menu niedźwiedzia brunatnego. Reszta to karma dla zwierząt. Po wyjściu z hibernacji niedźwiedź poluje na gryzonie, zjada wszelkiego rodzaju owady i ich larwy. W tym celu zwierzę nie będzie nawet zbyt leniwe, aby wykopać dziurę, aby wyciągnąć z ziemi myszy, krety, wiewiórki i świstaki. Niedźwiedzie są uważane za niszczycieli mrowisk i pasiek.
Polowanie i wędkarstwo
Wychodząc do zbiorników wodnych, niedźwiedzie brunatne stają się prawdziwymi rybakami. Zwłaszcza w okresie tarła, kiedy ryby odbywają tarło, brązowy drapieżnik nie przegapi chwili na taki przysmak. Przede wszystkim zwierzę ceni pstrągi i łososie.
Jeśli w pobliżu pasą się parzystokopytne, stopa końsko-szpotawa nie waha się zaatakować łosia, dzika czy jelenia. Głód wypędza niedźwiedzia brunatnego z lasu do ludzi. Tam często atakuje zwierzęta gospodarskie: konie, krowy i owce. Zdarza się, że niedźwiedź atakuje swoich krewnych z innej rasy, a także wilki i tygrysy.
Opowieści o niedźwiedziu, który bardzo kocha miód, nie są fikcją. Niedźwiedzie są naprawdę duże i lubią słodycze, gotowe do wspinania się po drzewach w poszukiwaniu miodu od dzikich pszczół.
Jeśli zwierzę jest naprawdę głodne, może zaatakować własne młode. Dlatego czując się zagrożony, niedźwiedź z dziećmi stara się odejść na bezpieczną odległość, dopóki potomstwo nie dorośnie. Dobrze odżywiony niedźwiedź nie stanowi wielkiego zagrożenia nawet dla człowieka, jednak nie należy ryzykować i szukać z nim spotkania.
