Meduza sinicowa jest znana zarówno jako meduza włochata, jak i meduza arktyczna. To stworzenie jest największą ze wszystkich meduzy kosowatych na Ziemi. Ukazuje się w północnych morzach Pacyfiku i Oceanu Atlantyckiego.
Instrukcje
Krok 1
Naukowcy sugerują, że meduzy z sinicą żyją również w cieplejszych wodach (na przykład u wybrzeży Nowej Zelandii i Australii), ale największe z tych osobników występują w wodach zimnych. Podaje się, że maksymalna zarejestrowana długość macek cyanei wynosiła 36,5 m. Średnica kopuły tej meduzy wynosiła 2,3 m. Taki whopper został znaleziony na wybrzeżu Ameryki Północnej w 1875 roku. Co ciekawe, ta meduza była znacznie dłuższa niż największe zwierzę na Ziemi - płetwal błękitny. Zoolodzy uważają, że włochate cyjane może na ogół osiągnąć średnicę kopuł do 2,5 m. Za przeciętną cyjaneę olbrzymią uważa się macki o długości do 20 m i kopułę o średnicy do 2 m. Są też osobniki o długości zaledwie 50-60 cm.
Krok 2
Macki tych meduz są lepkie i zróżnicowane. Są one pogrupowane w 8 grup, z których każda zawiera od 60 do 150 macek ułożonych w rzędzie. Kopuła olbrzymiej meduzy cyanei jest również podzielona na 8 części, co sprawia, że wygląda jak ośmioramienna gwiazda. Naukowcy uważają, że kolor sinicy zależy wyłącznie od jej wielkości. Dość duże osobniki mają kolor fioletowy lub jasnoróżowy, a te mniejsze mają lekko pomarańczowy odcień (lub ogólnie cielisty).
Krok 3
Te stworzenia rozmnażają się zarówno płciowo, jak i bezpłciowo (jak polipy). Cyaneans spędzają lwią część swojego czasu w powierzchniowych warstwach wody. Od czasu do czasu skracają czaszę, wykonując pewne łopotanie ostrzami krawędzi. Gigantyczne meduzy można zobaczyć u wybrzeży późnym latem - wczesną jesienią, kiedy osiągają maksymalne rozmiary.
Krok 4
Cyanea arktyczna jest drapieżnikiem, więc zawsze trzyma macki w pogotowiu. Rozciąga je tak, aby uzyskać gęstą siatkę pułapkową pod kopułą. Cyanea poluje na mieszkańców tych samych mórz. Cyanea zjada plankton, ale nie gardzi innymi meduzami. Gigantyczna meduza ma bardzo silną truciznę znajdującą się w jej mackach i natychmiast zabija małe zwierzęta morskie (lub powoduje znaczne uszkodzenia większej zdobyczy).
Krok 5
Nawiasem mówiąc, trucizna meduzy arktycznej nie jest niebezpieczna dla ludzi. Faktem jest, że ukłucie cyjanu po prostu nie może doprowadzić do śmierci osoby, jednak bolesne wysypki na całym ciele nie są wykluczone. Ponadto toksyny zawarte w jadzie tych meduz mogą powodować alergie. Dla obiektywizmu należy zauważyć, że nadal odnotowano jeden zgon.
