U przedstawicieli niektórych gatunków kangurów waga noworodków wynosi tylko 500-750 miligramów, czyli prawie 30 000 razy mniej niż u matki.
Jak rodzą się kangury
Według ekspertów zoologicznych samica kangura, której wzrost wynosi około półtora metra, rodzi dziecko o długości 2 centymetrów. Niemal natychmiast po urodzeniu mikroskopijny kangur musi przebyć długą drogę do torby matki. Przez długi czas naukowcy nie mogli dowiedzieć się, jak noworodkowi udaje się tam znaleźć drogę, ponieważ samica na pierwszy rzut oka nie robi nic, aby pomóc swojemu dziecku. Z obserwacji zoologów wynika, że kangur, który został mamą, spokojnie leży na jej plecach, patrząc tylko na swoje nowonarodzone lisiątko. A matka ma prawo odpoczywać - jeszcze przed porodem wykonała dużo pracy: ostrożnie polizała powierzchnię brzucha. Jednak ruchy języka były dość celowe – matka starannie przygotowała dość wąski pasek, który stałby się wygodną ścieżką prowadzącą bezpośrednio do worka.
Jednak według innych źródeł, u niektórych gatunków kangurów matka często pomaga dziecku, delikatnie popychając je w kierunku worka.
Ta droga, pieczołowicie wytyczona przez matkę, jest praktycznie sterylna i sama w sobie wskazuje dziecku właściwą drogę – ślizgając się po mokrej wełnie, maluch próbując raczkować, może nie bać się odwrócić na bok. Gdy tylko zboczy z właściwej drogi, znajdzie się na suchym futrze, instynkt skłoni go do natychmiastowego powrotu - na „śliską ścieżkę”, po której wpadnie prosto do torby mamy.
Kangury rodzą się ślepe i prawie nagie, ich długość w tej chwili wynosi tylko 2 centymetry, a ich waga to 1 gram. Należy zauważyć, że są to wskaźniki dla dużych gatunków kangurów. Najmniejsi przedstawiciele tej rodziny torbaczy, tzw. kangury nadrzewne żyjące na drzewach, rodzą jeszcze mniejsze i lżejsze dzieci.
Rozwój kangurów w torbie matki
Urodzone niedorozwinięte i niemające zdolności samodzielnego ssania, po wejściu do kieszeni matki dosłownie rosną do brodawki sutkowej. W rezultacie koniec brodawki dość mocno puchnie, wypełniając całą jamę ustną dziecka. Dzięki skurczom specjalnego mięśnia, który ściska gruczoł sutkowy matki, mleko zaczyna być wstrzykiwane bezpośrednio do pyska kangura.
Dziecko spędzi w torbie około ośmiu miesięcy. Według zoologów obserwujących te zwierzęta, maluch często przestaje żywić się mlekiem i opuszcza schronienie dopiero po urodzeniu nowego koźlęcia.
Nie tak dawno dowiedziano się o tragicznym wydarzeniu w kaliningradzkim zoo, kiedy stado bezpańskich psów, przeskakując w nocy przez płot, rozerwało na strzępy rodzinę kangurów. W wyniku nagłego wypadku zmarło 5 dorosłych zwierząt. Dopiero jakiś czas później eksperci menażerii byli zaskoczeni i szczęśliwi, że w torbie jednej z samic znajdowało się żywe dziecko. Nikt nie wyobrażał sobie, że w rodzinie martwych kangurów nastąpiło uzupełnienie - młode, którego wiek miał około 3 miesięcy, bezpiecznie schowano w torbie matki i przeżył tylko z tego powodu.
