Pod sierścią kota często żyją różne rodzaje kleszczy, nie sprawiając przy tym żadnych kłopotów. Ale czasami, zwłaszcza jeśli zwierzę jest osłabione przeniesioną chorobą, kleszcz jest aktywowany, a kot zachoruje na nużycę.
Co to jest nużyca
Demodektyczny świerzb jest rzadką, ale dość niebezpieczną chorobą wywoływaną przez podskórne roztocze Demodex gatoi. W tym przypadku dotyczy to mieszków włosowych zwierzęcia, gdzie roztocze składa jaja. W rezultacie sierść kota zaczyna wypadać i tworzą się kieszenie łysienia. Jednocześnie obserwuje się inne oznaki choroby, które natychmiast przyciągają uwagę uważnych właścicieli.
Objawy nużycy u kotów
Jeśli kot ma podskórny kleszcz, zwierzę staje się niespokojne, stale swędzi. Na czesanych obszarach pojawiają się krosty i skorupy. Najczęściej dotyczy to skóry wokół oczu, uszu i grzbietu nosa - jest to zlokalizowana forma nużycy. W zaawansowanych przypadkach na ciele występują obszary łysienia, ta postać choroby nazywana jest uogólnioną.
Diagnostyka i leczenie
Niemożliwe jest zdiagnozowanie kleszcza podskórnego u kotów na podstawie samych objawów. Istnieje kilka rodzajów roztoczy podskórnych, a oznaki ich infekcji będą wyglądać dokładnie tak samo. Ale leczenie wymaga jednak innych rzeczy. Dlatego, aby ustalić dokładną diagnozę w szpitalu weterynaryjnym, wykonuje się biopsję obszaru dotkniętej tkanki.
Ponieważ leki zabijające roztocza są toksyczne, konieczne jest prawidłowe dawkowanie. Tylko weterynarz może poprawnie obliczyć kwotę środków i częstotliwość leczenia. Dlatego nie należy ryzykować życia zwierzęcia, kupując w aptece weterynaryjnej pierwszy dostępny „środek na kleszcze” i traktując zwierzaka według dowolnego schematu.
Leczenie nużycy odbywa się za pomocą leków przeciwpasożytniczych w postaci maści, a także przyjmowania witamin i immunomodulatorów. Kąp kota specjalnym szamponem przeciw zapaleniu skóry. Po kąpieli możesz nałożyć na łysą skórę oliwę z oliwek lub olej lniany. Konieczne jest, aby kot nie lizał się przez kilka godzin.
Gdy olej zostanie całkowicie wchłonięty, na dotknięte obszary można zastosować przepisany przez lekarza weterynarii środek zaradczy. Zwykle jako środek przeciwpasożytniczy przepisywane są następujące maści: „Siarkowy”, „Safroderm”, „Cytioat”, „Amidel-żel”, „Amitrazin”. Chorego kota należy karmić zbilansowaną, wzbogaconą karmą, pić wodę mineralną.
Zlokalizowane formy nużycy, przy dobrze dobranej terapii, całkowicie znikają po 6-8 tygodniach, a dotknięte obszary ponownie zarastają wełną. Leczenie form uogólnionych trwa kilka miesięcy.
