Trudno nie rozpoznać dobrodusznego, ostro-nosego pyska borsuka, ozdobionego białymi paskami na brązowym tle. Zwierzę wydaje się być raczej niezdarne i ciężkie, z fałdami tłuszczu, który podobno ma właściwości lecznicze. A jednak wciąż jest zwierzęciem drapieżnym.
Przy długości ciała 110 centymetrów, z uwzględnieniem ogona, zimą zwierzę zjada do trzydziestu kilogramów. Dla aktywnego trybu życia to rzeczywiście trochę za dużo, jednak na północnych szerokościach geograficznych, gdzie zimy są surowe i śnieżne, jest to absolutnie konieczne, ponieważ zwierzę zimuje w swojej luksusowej głębokiej dziurze. Borsuk nie robi rezerw na zimę, ale gromadzi je w postaci złogów tłuszczu, jak niedźwiedź. Na niższych szerokościach geograficznych ten przedstawiciel rodziny łasicowatych wiedzie zwyczajny tryb życia leśnego drapieżnika zimą, śpiąc w ciągu dnia i polując w ciemności. Borsuki są osiadłymi zwierzętami i wolą swoje domy. W pobliżu osiedlają się dorosłe młode, opuszczające gniazdo matki. W ten sposób powstają całe borsucze miasta, w których dynastia zwierząt żyła przez tysiąclecia. Z krótkimi, mocnymi nogami z mocnymi pazurami, które osiągają 5 cm długości, borsuki niestrudzenie ulepszają swój dom. Borsuk Burrow to prawdziwe arcydzieło architektury podziemnej. Zwykle 2-3 przytulne komory lęgowe, wyłożone miękką ściółką z mchu i liści, są połączone wielometrowymi tunelami i wyposażone w kanały powietrzne. Mogą znajdować się na głębokości 5 m, czasami pod warstwą wodonośną, która chroni mieszkanie przed deszczem i stopioną wodą. Sąsiednie nory można również łączyć przejściami, tworząc jedną osadę. Ten drapieżnik jest zaskakująco czysty. Przynajmniej raz na sześć miesięcy ściółka w norze jest całkowicie wymieniana na nową. Przed opuszczeniem mieszkania zwierzę starannie porządkuje się - liże i szczotkuje futro. Do toalety wykopuje osobne doły, które zakopuje, gdy się zapełnia. Nic dziwnego, że rezydencje tak pracowitego i zadbanego często stają się obiektem pożądania innych mieszkańców lasu, którzy różnymi sztuczkami próbują wyrzucić prawowitego właściciela z jego nory.
