Latem las jest pełen mrówek biegających tam iz powrotem. Tworzą rezerwy, aby z powodzeniem zimować i przetrwać do wiosny. Niewielu widziało, co działo się w mrowisku w środku zimy. Jej mieszkańcy popadają w stan zawieszenia, zamieniając część ciała w glicerynę.
Instrukcje
Krok 1
Osoby hodujące mrówki w domu w specjalnych szklanych urządzeniach zauważyły, że niezależnie od temperatury otoczenia, jesienią zmienia się jednocześnie życie mrówek. To samo dzieje się w naturze. Owady stopniowo przygotowują się do zimy. Macica przestaje składać jaja, a mrówki robotnice są szczególnie aktywne w pochłanianiu wydzieliny mszyc. Zawierają cukier, który w ciele mrówki jest przekształcany w glicerynę. Jego udział w całkowitej masie może osiągnąć 30%. W ten sposób owady zachowują się, ponieważ tłuszczowa gliceryna zapobiega zamienianiu się ich ciał w lód.
Krok 2
Następnie mrówki przebijają się przez główne wyjścia z mrowiska, pozostawiając jedynie otwory wentylacyjne, i schodzą do najgłębszych pomieszczeń swojego mieszkania. Przejścia i jaskinie w mrowisku mogą sięgać 3-4 metrów. Im bardziej spodziewana jest ostrzejsza zima, tym dalej od powierzchni chowają się mrówki. Jeśli jesienią w mrowisku zostaną zainstalowane termometry, pokażą, że w niektórych komorach temperatura spada do -30, podczas gdy w innych utrzymuje się na poziomie od -1,5 do -2 stopni.
Krok 3
W zależności od gatunku larwy i skrzydlate osobniki czasami zimują z mrówkami robotnicami i królową. Tak więc owady gwarantują sobie kontynuację rodzaju. Skrzydlate mrówki będą miały czas na opuszczenie mrowiska i natychmiastowe założenie nowego wraz z nadejściem ciepła, a larwy szybko dadzą nowe pokolenia pracujących mrówek i samców.
Krok 4
Jeśli wykopiesz mrowisko zimą, zobaczysz, że owady nie tylko śpią, ale są w stanie spowolnienia. Nie są w stanie zaatakować intruza, ale instynktownie uwalniają kwas i wymachują żuchwami.
