Pies wnosi radość do domu, jest w stanie uszczęśliwić każdą osobę, codzienne spacery z nim nie nastręczają trudności. Pies jest oddanym przyjacielem i niezawodnym stróżem. Wydawałoby się, że nie ma przeszkód w zakupie szczeniaka. Pozostaje tylko przekonać rodzinę, aby zgodziła się z Twoją opinią.
Instrukcje
Krok 1
Najczęściej rodzice wypowiadają się przeciwko psu w domu. Być może namawiałeś ich od dawna, może nawet nie przez pierwszy rok, ale wszystko na próżno. Jeśli w przeszłości byłeś szczególnie wytrwały, prawdopodobnie reagują na słowo „pies” już jak rodzice z kreskówki „Kid and Carlson”. Czasem wydaje się, że już dawno byłoby im łatwiej zgodzić się z tobą, ale nadal trwają, a ty jesteś zmuszony żyć bez młodszego przyjaciela.
Krok 2
Powód kategorycznego „nie” w stosunku do psa w domu może być tylko jeden - jest to alergia jednego z członków rodziny. W takim przypadku nic się nie da zrobić, będziesz musiał się poddać. Nawet najlepszy pies na świecie nie jest wart pogorszenia zdrowia człowieka, które z pewnością przyjdzie wraz z pojawieniem się psa. Co więcej, alergie spowodowane stałą obecnością czynnika drażniącego mogą się pogorszyć, a nawet zagrażać życiu.
Krok 3
Ale jeśli wszystko jest w porządku ze zdrowiem w rodzinie, sytuacja staje się możliwa do rozwiązania. Spróbuj zrozumieć, dlaczego rodzice nie chcą mieć psa. Może nie mają wystarczających środków, aby go kupić i utrzymać? A może boją się codziennych spacerów? Możesz przysięgać tyle, ile chcesz każdego dnia i tylko ty będziesz wyprowadzać psa, dbać o niego i tak dalej, ale dopóki nie udowodnisz swojego słowa czynem, twoje szanse pozostaną zerowe. Zacznij wstawać codziennie pół godziny wcześniej i idź na spacer, jak z psem. Aby nie błąkać się po ulicach na próżno, wyznaczyłem na ten czas codzienny bieg. To z pewnością zrobi wrażenie na rodzicach.
Krok 4
Postaraj się znaleźć pracę na pół etatu, aby Twoi rodzice widzieli Twoją chęć dzielenia się obowiązkami finansowymi, które nieuchronnie się pojawią. Sam pies dużo kosztuje, ale środki na jego opiekę, jedzenie, wizyty u weterynarza też będą musiały zostać przez kogoś opłacone. Kupuj i studiuj literaturę o psach, ale nie przeszkadzaj rodzicom za bardzo, a tym bardziej nie marudź, nie przekładaj każdej rozmowy na psie tematy. Zatrzymaj się, wybierz odpowiedni moment i porozmawiaj z rodzicami dokładnie i poważnie. Jeśli zobaczą, że mówisz i rozumujesz jak dorosły, na pewno cię posłuchają.
