Czerwone mrówki, które pojawiają się w kuchni, mogą wywoływać nie tylko obrzydzenie w domach, ale także wyrządzić poważne szkody. Ponadto ich pojawienie się w domu jest również niebezpieczne dla zwierząt.
Aby wyżywić kolonię, mrówki robotnice codziennie dbają o znalezienie źródła pożywienia. Odkrywszy go, zostawiają niedostrzegalny dla ludzkiego oka szlak, którym pozostali mieszkańcy mrowiska wracają później po jedzenie. Czasami ta droga jest tak długa, że może rozciągać się na kilka pięter wysokiego budynku. I często mrówki tworzą gniazdo bardzo blisko ludzkiej kuchni - bezpośrednio w domu.
Historia przesiedleń
Czerwone mrówki należą do gatunku faraonów. Nazwę tę nadał im szwedzki naukowiec Karl Linneus, który błędnie uważał, że miejscem narodzin mrówek był Egipt.
W rzeczywistości ich osadnictwo rozpoczęło się w Indiach w XVI wieku. Żeglując z kupcami na żaglowcach do innych krajów i kontynentów, mrówki najechały cały świat. W Europie mrówki pojawiły się pod koniec XIX wieku i ostatecznie podbiły całą ziemię w latach 40-tych.
Dlaczego czerwone mrówki są niebezpieczne?
Tak więc mrówka staje się częstym gościem w kuchni iz przyjemnością zjada resztki jedzenia oraz szczątki innych znalezionych owadów. Jednocześnie gniazdo można bezpiecznie umieścić zarówno pod najbliższą listwą przypodłogową, jak i daleko na zewnątrz budynku.
Wędrując między koszem na śmieci a cukiernicą, czerwona mrówka staje się nosicielem zarazków, jaj robaków i patogenów groźnych chorób zakaźnych.
Zwalczanie czerwonych mrówek
Należy jak najwcześniej pozbyć się mrówek, aż dziesiątki i setki ich towarzyszy wbiegną do domu na ślad pierwszych zwiadowców.
Wskazane jest odnalezienie i zniszczenie gniazda, jeśli jest ukryte w domu. Pozbywanie się starych rzeczy, utrzymywanie porządku i częste remonty lub przeglądy zwiększają szanse, że u sąsiadów nie będzie niebezpiecznych czerwonych mrówek.
Głównym sposobem zabijania owadów jest użycie specjalnych środków chemicznych: pułapek, przynęt, ołówków i past. Takie produkty są bezpieczne dla ludzi i zwierząt, ale nie dają mrówkom szansy na przeżycie.
Nie zapominaj też o skuteczności kwasu borowego: ta trucizna działa powoli i zwykle owady mają czas, aby ją zanieść do swojego gniazda.
Mrówki nie lubią też ostrych zapachów oleju roślinnego, czarnego bzu, mięty, piołunu i czosnku.
Niebezpieczeństw, oprócz czerwonych mrówek, można się spodziewać po sześciu innych gatunkach tych owadów. Ich czarnoskrzydłe samice przenikają do domu na przykład przez okna lub piwnice i mogą przenosić jaja salmonellozy, czerwonki, tyfusu i robaków.
