Koty są urocze, ale czasami tak denerwujące! A odpędzanie ich może być bardzo trudne: wraz z irytacją w uroczych wąsach Murzika nagle zaczyna się objawiać niezwykły upór. Jeśli kot postawi sobie za cel zrobienie czegoś, zrobi sobie krzywdę, ale zrobi to.
Instrukcje
Krok 1
Jeśli naprawdę musisz przegonić swojego zwierzaka (lub innego kota), nie denerwuj się, nie denerwuj ani nie znieważaj. Kot nie będzie mógł cię pozwać ani napisać o tobie w gazecie, więc twoje okrucieństwo pozostanie na twoim sumieniu. Jeśli nie chcesz wychodzić z zasady „nie krzywdź bliźniego”, odsuń się od zasady „nie krzywdź sobie”: czy potrzebujesz tych właśnie wyrzutów sumienia, bez których człowiek może się obejść?
Krok 2
Musisz więc odpędzić kota i zrobić to nie kopnięciem czy kulą ognia, ale z poszanowaniem godności kota. Możesz spróbować odwrócić uwagę Vaski jakąś zabawką i wrzucić ją do innego pokoju, gdzie (z woli szczupaka, z woli kota) jest już cała masa szeleszczących toreb, zabawek i miska z smakołykiem. Zapewnij swojemu zwierzakowi coś do roboty, a nie będzie już tak bardzo potrzebował Twojej uwagi.
Krok 3
Możesz przestraszyć kota. Przynieś odkurzacz do pokoju i obserwuj, jak mruczenie ucieka tak szybko, jak to możliwe, do bezpiecznego schronienia. Trudności mogą być z tymi kotami, które nie boją się odkurzacza, a także z tymi, które są zbyt wrażliwe. Zgadzam się, koty, podobnie jak ludzie, mają różne temperamenty. Dlatego Murzik, kiedyś przestraszony odkurzaczem, jutro tego nie będzie pamiętał, ale jakiś Szary będzie pamiętał o tym do końca życia i z niesmakiem zemści się na tobie.
Krok 4
Stopniowo zacznij uczyć kota, aby nie przeszkadzał mu w określonych momentach. Na przykład, zamiast co wieczór wyrzucać kota z sypialni, wyjaśnij jej, że nie powinna tu przychodzić w nocy. Zamknij drzwi na tyle mocno, aby szary zwierzak nie mógł otworzyć drzwi łapą, a jeśli zacznie krzyczeć nie swoim głosem, błagając o wpuszczenie, powiedz kilka razy imponującym głosem: „Strzelaj, Murka, rozpierzchnij się!” Może nie zrozumie znaczenia słów, które powiedziałeś, ale musi dokładnie zrozumieć intonację.
Krok 5
Jeśli nie mówimy o kocie domowym, któremu starasz się ograniczać dostęp do pewnych miejsc, ale o bezdomnym kocie, który żebrał na ulicy, siedząc obok Twojego stolika, przy którym jesz obiad na świeżym powietrzu, po prostu spróbuj to zignorować. Koty nie są głupimi stworzeniami. Być może nie wymyślą, jak wyciągnąć tacę z jedzeniem spod regału, na którą jeździli własnym nosem, ale jeśli zobaczą, że nie mogą się doczekać karmienia, przeniosą się w inne miejsce. Nie ma znaczenia, co kot myśli o tobie: odeszła i to ci wystarczy.
