Ze względu na znaczne zmniejszenie ilości pożywienia i przedłużające się chłody, zwierzęta w lesie mają trudny okres w zimie. Dlatego wielu z nich zaczyna przygotowywać się na ten czas wczesną jesienią, a niektórzy nawet latem. I tylko niektóre dzikie zwierzęta śmiało spotykają zimę bez przygotowania.
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim gryzonie zaczynają przygotowywać się na zimno: wiewiórki, myszy, susły, świstaki, fretki i inne. Nawet latem zbierają zapasy zbóż i orzechów w całym lesie i układają je w spiżarniach swoich nor. To pozwala im spokojnie przetrwać zimę bez wystawania. Prawie całą zimę spędzają w stanie hibernacji i przerywają tę cichą aktywność tylko po to, by się odświeżyć. Jeśli zapasy są wystarczające, a drapieżniki nie będą im przeszkadzać, gryzonie spokojnie przetrwają nawet najcięższe mrozy.
Krok 2
Bobry żyjące w rodzinach z góry stawiają szałasy z gałęzi w pobliżu zbiorników wodnych. Izolują swój dom mchem i mułem, a wejście do niego robią pod wodą. W pobliżu domu kładą swoje zimowe jedzenie - gałęzie drzew. Oprócz nich bobry żywią się korzeniami roślin wodnych. Wiewiórki również nie zapadają w stan hibernacji, chociaż w czasie chłodów spędzają sporo czasu w swojej dziupli, którą budują wewnątrz drzew lub w pustych gniazdach ptaków. Na zimę wiewiórka przechowuje grzyby, żołędzie, orzechy i chowa je u korzeni drzew lub pniaków. I ten gryzoń zmienia również futro z czerwonego na szary - dla kamuflażu.
Krok 3
Niedźwiedzie również z wyprzedzeniem wyposażają swój dom. Zakładają legowisko w naturalnych jaskiniach, wąwozach lub zagłębieniach u korzeni drzew, do których wciągają gałęzie, trawę, mech, a następnie wszystko pokrywają puszystymi świerkowymi gałęziami. Padający śnieg służy niedźwiedziowi dobrą obsługą - doskonale maskuje legowisko i zatrzymuje w nim względne ciepło. W przeciwieństwie do gryzoni to zwierzę nie przechowuje pożywienia, jednak wraz z nadejściem jesieni zaczyna dużo jeść, aby zgromadzić dużą ilość tłuszczu na zimę. Potem może spać spokojnie do wiosny.
Krok 4
Zające, lisy i wilki praktycznie nie przygotowują się do zimy, bo spędzają ją na nogach w poszukiwaniu pożywienia. Ukośne jednak zmień wcześniej futro z szarego na biały, aby było mniej zauważalne na śniegu. A futro lisa i wilka, choć zachowuje swój kolor, jednocześnie staje się grubsze i bardziej puszyste. Przebiegłe lisy wykorzystują wszelkie otwarte dziury, aby odpocząć lub ukryć się przed niebezpieczeństwem, a wilki gromadzą się w stadach - ułatwia to im przetrwanie w mroźnej zimie.
