Grzybica, powszechna choroba skóry u kotów, nie jest wyrokiem śmierci. Obecnie istnieje wiele maści i leków, które szybko i skutecznie radzą sobie z tą chorobą. Wystarczy przestrzegać kilku zasad higieny i regularnie leczyć rany. Lepiej odizolować chorego kota w osobnym pomieszczeniu.
Co zaskakujące, w czasach sowieckich koty z grzybicą zostały po prostu uśpione w klinikach weterynaryjnych. Uważano, że trzymanie takich zwierząt w mieszkaniu jest bardzo niebezpieczne, ponieważ choroba łatwo przenosi się na ludzi, a zarodniki porostów mogą utrzymywać się na przedmiotach w domu nawet przez rok.
Zarodniki porostów są dobrze niszczone przez kwarcowanie pomieszczeń lampą i czyszczenie powierzchni na mokro roztworem chlorowanym. Podczas przetwarzania pomieszczeń ludzie i zwierzęta nie powinny znajdować się w środku.
Teraz koty nie są z tego powodu poddawane eutanazji, weterynarze zalecają różne metody leczenia, które sprowadzają się do zewnętrznego leczenia ran i przyjmowania złożonych leków. Również niektórzy lekarze weterynarii wykonują podwójne i potrójne szczepienia przeciwko porostom, uznając je za jedną z metod walki. Jednak na Zachodzie takie szczepienia, na przykład „Polivac” lub „Vakderm”, są stosowane tylko jako środek zapobiegawczy, ale nie do leczenia.
Grzybica to choroba skóry spowodowana przez grzyby. Choroby grzybicze są nieprzyjemne, ponieważ łatwo przenoszą się na ludzi i zwierzęta w kontakcie i są leczone przez dość długi czas.
Na czas choroby pozbawić kota lepiej izolować w osobnym pomieszczeniu lub nawet w dużej klatce. Taka kwarantanna w domu jest szczególnie ważna w obecności dzieci lub innych zwierząt.
Leczenie ognisk
Maści przeciwgrzybicze, które są sprzedawane w aptekach i mogą być stosowane w leczeniu ludzi i zwierząt, są uważane za bardzo skuteczne w smarowaniu obszarów skóry dotkniętych grzybicą. Podczas leczenia kotów maściami należy upewnić się, że nie polizają leku, w przeciwnym razie mogą zostać zatrute. Najlepsze są maści i kremy, takie jak „Fungoterbin”, „Terbinafin”, „Nizoral”, „Lamisil”, „Nitrofungin”. Istnieją również specjalne maści weterynaryjne: „Yam”, „Sulfur-tar”, spray „Zoomikol”, ale są to bardziej toksyczne środki.
Kompleksowe przygotowania
W przypadku dużych zmian lub jeśli choroba nie reaguje na leczenie zewnętrzne, do podawania doustnego przepisuje się złożone leki. Występują w postaci tabletek i zastrzyków. Niektórzy właściciele kotów czują się bardziej komfortowo z tabletkami. Jeśli kot stawia opór i nie połknie leku, możesz udać się do kliniki weterynaryjnej na leczenie zastrzyków lub zrobić je samodzielnie.
Takie leki jak „Rumikoz” i „Itrakonazol” dają dobre wyniki. Są dostępne w mikrogranulkowych kapsułkach. Dla kota o średniej wadze wystarczy jedna czwarta kapsułki. Granulki wylewają się i kolidują z okruchem chleba, po czym w tej postaci są połykane przez kota.
Spośród zastrzyków skuteczne są „gryzeofulwina” i „dermicotsid”. Są dostępne w postaci roztworów do wstrzykiwań w ampułkach po 5 ml. Kotowi wstrzykuje się nie więcej niż 1-2 ml. Koty wstrzykuje się w udo 2-3 razy w odstępach 3-5 dni.
Leczenie grzybicy może trwać od 14 dni, w łagodnych przypadkach do dwóch miesięcy - w ciężkich postaciach choroby.
