Wzmianka o kotach, prawie całkowicie pozbawionych sierści, znajduje się w starożytnych egipskich rękopisach. Jednak od tego czasu rasa prawie całkowicie zniknęła.
W XX wieku bezwłose koty zaczęły pojawiać się często w miotach innych ras. Prawdopodobnie doszło do jakiejś mutacji, która doprowadziła do nieoczekiwanych narodzin przedstawicieli starożytnego gatunku.
Jak ponownie hodowano koty Sphynx
Niesamowite kocięta wzbudziły zainteresowanie hodowców. Próbę wyhodowania nagiego kota podjęto po raz pierwszy w 1966 roku w Kanadzie. Następnie w Ontario kot przyniósł łysego kociaka o imieniu Prune. Kiedy kociak dorósł, został zabrany do własnej matki. W rezultacie pojawiły się zarówno koty normalne, jak i bezwłose. Prune był stale łączony z najbliższymi krewnymi, aby wzmocnić oznaki przyszłej rasy.
Eksperyment zakończył się jednak prawdziwym sukcesem dopiero po 9 latach. W 1975 roku w Stanach Zjednoczonych pojawił się bezwłosy kociak. Nadano mu symboliczne imię – Epidermis. Ten kociak stał się protoplastą wszystkich sfinksów, które istnieją dzisiaj na Ziemi.
Muszę powiedzieć, że utrzymanie czystości rasy jest nadal dość trudne. Koty Sphynx zostały wyhodowane przez skrzyżowanie bezwłosych osobników z rasami krótkowłosymi, a nawet długowłosymi. Dlatego nawet dzisiaj w miocie Sfinksa można znaleźć kociaka obficie pokrytego wełną, mimo wszelkich starań hodowców.
Znaki rasy
Za ogólną charakterystykę rasy uważa się brak sierści i niewielki puch na skórze, który podczas głaskania kota przypomina w dotyku zamsz. Bezwłose koty mają krągłość nawet w okolicy stawów. Ich ruchy są pełne błogości. Uszy rozłożone w różnych kierunkach wyglądają jak skrzydła motyla. Rasa Sphynx zawsze ma zaokrąglone końcówki uszu.
Do tych znaków należy dodać ogromne oczy o niesamowicie wyrazistym kroju, które są nieodłączne od wszystkich przedstawicieli rasy. Wielu właścicieli sfinksów twierdzi, że bezwłose koty mają mistyczny wygląd.
Koty Sphynx mogą mieć trochę włosów na nosie, stopach i tylnej części uszu. Dodatkowo skóra sfinksów jest „ozdobiona” licznymi fałdami. Uważa się, że im więcej fałd, tym wyraźniejsza rasa.
Długi, cienki ogon zwija się w taki sposób, że żaden kot innych ras nie jest w stanie go owinąć. Kolejną różnicą między sfinksem jest jego niemrugające spojrzenie, na które kot nigdy nie odwróci wzroku.
To niezwykle przyjazne zwierzę, które zbliża się do wszystkich członków rodziny i innych zwierząt mieszkających w domu. Koty Sphynx nie lubią konfliktów, za to są zbyt mądre.
