Obcinanie ogonów było znane już w czasach Cesarstwa Rzymskiego - wtedy wierzono, że ta operacja była w stanie zapobiec wściekliźnie. Później psy myśliwskie zaczęły obcinać sobie ogony, aby podczas polowania nie skrzywdziły ich na krzaku. Dla przedstawicieli ras służbowych i walczących ich ogony zostały skrócone jako najbardziej wrażliwe miejsca w przypadku walki z wilkami. I chociaż dla wielu ras ta operacja już dawno straciła sens i często można zobaczyć spaniela lub rottweilera z długim ogonem, wielu hodowców nadal woli je dokować.
Czy to jest to konieczne
- - nożyce,
- - alkohol medyczny,
- - nadmanganian potasu w kryształkach,
- - wątek,
- - guma,
- - gazety lub jasne szmaty
Instrukcje
Krok 1
Pierwszym i najczęstszym sposobem obcinania ogona jest przycięcie. Operacja ta jest wykonywana, gdy szczenięta mają średnio 5 dni, w zależności od rasy. W przypadku ras średnich, takich jak cocker spaniel, najlepiej przyciąć ogon w 4-5 dni, szczenięta ras małych mogą poczekać nieco dłużej - do wieku 5-7 dni. Ale w przypadku przedstawicieli dużych ras, takich jak Rottweiler, dokowanie powinno odbywać się nie później niż 2-3 dni, w przeciwnym razie istnieje duże ryzyko utraty krwi, a nawet śmierci.
Krok 2
Znieczulenie ani znieczulenie nie jest wymagane, ponieważ w wieku kilku dni szczenięta nie są jeszcze bardzo wrażliwe na ból. Ponadto kręgi mają gęstość chrząstki, a nacięcie bardzo szybko się goi. Ale jeśli z jakiegoś powodu szczeniak nie został zadokowany przed 10 dniem życia, wówczas procedurę tę można przeprowadzić tylko w znieczuleniu i za pomocą szwów. Ale będziesz musiał poczekać, ponieważ pies może podać znieczulenie nie wcześniej niż 3-6 miesięcy.
Krok 3
Najbardziej wiarygodne jest wezwanie weterynarza lub doświadczonego hodowcy tej rasy w celu obrzezania. Jeśli jednak jesteś pewny swoich możliwości i nie boisz się widoku krwi, spróbuj. Umiejętność ta będzie szczególnie przydatna, jeśli zamierzasz regularnie hodować psy. Możesz po raz pierwszy udać się do weterynarza, dokładnie zobaczyć, co i jak zrobi, a następnie powtórzyć to, co sam widziałeś.
Krok 4
Przed zatrzymaniem wyślij matkę na spacer lub zamknij ją w innym pokoju, bo dzieci będą piszczeć, a ona będzie się martwić i spróbować bronić potomstwa. Zdezynfekuj nożyczki alkoholem, możesz je najpierw zagotować. Pamiętaj, aby pić również ręce i stół. Weź jednego szczeniaka z „gniazda” (miejsca, w którym suka jest ze szczeniętami). Sam nie poradzisz sobie z dokowaniem - potrzebujesz kogoś, kto potrzyma szczeniaka.
Krok 5
Szczeniaka należy położyć na stole plecami do góry, kierując ogon w stronę tego, który go przycina. Powinien być trzymany między dłońmi, aby ciało i wszystkie kończyny były unieruchomione. Zmierz pożądaną długość, ściągnij skórę do nasady ogona do granic możliwości. Trzymaj ogon mocno między kciukiem a palcem wskazującym. Cięcie jednym szybkim ruchem. Teraz szczeniaka trzeba odwrócić z brzuszkiem do góry. Wypełnij ranę alkoholem i posyp kryształkami nadmanganianu potasu. Obserwuj szczeniaka na stole przez około 5 minut, aby zobaczyć, czy ogon krwawi.
Krok 6
Jeśli wszystko jest w porządku, możesz umieścić dziecko w osobnym pudełku wyłożonym gazetami lub lekkimi szmatami - jeśli krwawienie się otworzy, natychmiast to zauważysz. Jeśli krwawienie nie ustanie, musisz dokręcić resztę ogona bliżej rany nitką. W przypadku bandażowania nie zapomnij o dokładnym przecięciu nici po 2-3 godzinach. Dla większej niezawodności możesz natychmiast zszyć rany. Po operacji przez pół godziny obserwuj szczenięta, a następnie bezpiecznie odłóż je z powrotem do mamy.
Krok 7
Istnieje również metoda bańki za pomocą gumki. W wybranym miejscu wokół ogona owinięta jest gumka. Możesz również owinąć go wokół skuwki pióra wiecznego, włożyć do niego kucyk i w razie potrzeby wsunąć gumkę. Szczeniak powinien chodzić z nią przez 2-3 dni. Dopływ krwi do ogona zwalnia i zatrzymuje się, po kilku dniach martwy czubek sam odpada. Ta metoda jest dobra dla tych, którzy boją się krwi, ponadto przy tej metodzie praktycznie nie ma możliwości wystąpienia sepsy.
Krok 8
Przed cięciem należy zmierzyć wymaganą liczbę kręgów - każda rasa ma swój własny standard długości ogona. Chociaż często weterynarze lub niedoświadczeni hodowcy pozostawiają tylko 1-2 kręgi. Tak więc spaniele lub wyżły szorstkowłose zostają z jedną trzecią długości ogona, ozdobnym pudlem lub kerry blue terrierem - połową, a rottweilerem i dobermanem pinczerem tylko 1-2 kręgami.
