Wąż okularowy, to także jadowita kobra indyjska, uważany jest za mądrego i szlachetnego. Rzadko atakuje człowieka, a gdy pojawia się niebezpieczeństwo, przyjmuje postawę groźną i nadmuchuje „kaptur”.
Nazwa
Na świecie jest około 20 gatunków kobr. Wśród nich wyróżnia się widowiskowy wąż. Nie bez powodu tak ją nazwali. Wyczuwając zagrożenie, syczy i rozciąga mięśniami kilka żeber, odsłaniając swój „kaptur”. W tym czasie rysunek z tyłu staje się wyraźnie widoczny, podobnie jak odwrócone okulary.
Rysunek stał się dla tego węża rodzajem amuletu. Odstrasza od niej najbardziej podstępne drapieżniki oraz tych, którzy postanowili podkraść się i rzucić się na nią od tyłu. Widząc „okulary”, wróg prawdopodobnie się zawaha, a może nawet zmieni zdanie, by zaatakować, uznając, że ktoś się na niego gapi.
Gdzie mieszka
Wąż okularowy żyje w krajach Azji Środkowej. Można go więc znaleźć w naturze Indii, Bangladeszu, Nepalu, Sri Lanki, Pakistanu. Mieszka nie tylko w dżungli, ale także na plantacjach ryżu, w miejskich parkach.
Wymiary (edytuj)
Wąż okularowy może osiągnąć 1,5-2 m długości. Jej ruchy są powolne i bardzo niezdarne.
Cechy
W przeciwieństwie do innych samotnych węży, kobry indyjskie żyją w małżeństwach w okresie godowym. Raz w roku, późną wiosną lub wczesnym latem, węże składają jaja. A po 1, 5-2 miesiącach pojawia się z nich potomstwo - około 10 do 20 młodych węży o długości nie większej niż 30 cm Młode kobry, które właśnie wyszły z jaj, są już trujące. Ale chociaż uczą się dobrze polować, do ich menu trafiają tylko owady i inne małe zwierzęta.
Dorosłe węże okularowe zjadają gryzonie, żaby, ropuchy, inne zwierzęta, a także małe ptaki. Potrafią doskonale pływać, wspinać się po pniach i gałęziach drzew, dzięki czemu łatwo dostają się do ptasich gniazd i niszczą je. W niewoli kobra indyjska wypija około litra mleka dziennie i zjada kilka szczurów lub małego kurczaka tygodniowo.
W Indiach istnieje starożytny zawód - zaklinacze węży. Zaskakując publiczność, wabią niebezpieczne węże w okularach z wiklinowego kosza i każą im kołysać się w tańcu przy dźwiękach ich fajki. Nie gryzą jednak swoich właścicieli. Co sprawia, że „tańczą do czyjejś melodii”?
Biolodzy uważają, że węże nie tylko nie mają ucha do muzyki, ale w ogóle nic nie słyszą. Tak więc monotonna muzyka nie może na nie wpływać. Kobra po prostu powtarza ruchy fletu i reaguje na wibracje z pukania stopą rzucającego. Jednak oni sami nie są tak zdesperowanymi i nieustraszonymi ludźmi. Czarodzieje unikają gwałtownych ruchów, aby kobra ich nie ugryzła.
Dla absolutnego bezpieczeństwa niektórzy magowie odzwyczajają węże od gryzienia. Podczas treningu zmuszają kobrę do gryzienia gorących przedmiotów. Inni na ogół pozbawiają ją trujących zębów. Tak więc niebezpieczna kobra nie staje się gorsza od zwykłego węża.
