Ciekawymi przedstawicielami naczelnych są koaty, inaczej nazywane są czepiakami. Ich siedlisko jest dość rozległe - górskie lasy Andów, Meksyku, Kolumbii i kozy żyją również wzdłuż Amazonki.
Coats wolą mieszkać i przebywać w starych lasach i tam, gdzie nie ma ludzi. Żyjąc w lasach deszczowych zwierzęta przyczyniają się do ich rozwoju. Jedząc rośliny, są dystrybutorami nasion. Zgodnie z zachowaniem koali ekolodzy określają stan ekologiczny terytorium.
Istnieje kilka gatunków i podgatunków małp pajęczaków. Na przykład Koata Joffua, Koata-mestizo, koata z pąklem policzkiem, koata o czarnej twarzy, koata chamek, koata kolumbijska, czarna koata. Zwierzęta te mają bardzo mocny i chwytny ogon, którego koat używa nie tylko do wieszania się na drzewach. Zwierzęta mogą używać swojego ogona do podnoszenia różnych przedmiotów.
Ze względu na wrażliwość na niekorzystne oddziaływanie środowiska zewnętrznego koaty są na skraju wyginięcia. Interwencja człowieka w życie lasu wpływa na życie małp, niszczy ich domy, ponieważ kocice żyją w baldachimie leśnym i nie poruszają się po ziemi.
Żywią się owocami. Ponieważ wiele lasów jest wycinanych i przerzedzanych, małpom pajęczakom trudno jest poruszać się w poszukiwaniu pożywienia.
Koci żyją w grupach po 10–40 osobników, wyposażając swoje „domy” w drzewa.
Wyginięciu populacji sprzyja niski wskaźnik rozrodu tych naczelnych. Dojrzałość płciowa występuje w wieku około pięciu lat, samica rodzi tylko jedno cielę co 4-5 lat. Innym zagrożeniem dla koali są myśliwi, którzy łapią je i wysyłają do ogrodów zoologicznych i hoteli dla rozrywki turystów, podczas gdy młode są zabierane, a samice zabijane.
Ostatnio koaty zaczęły rozmnażać się w niewoli, aby spróbować przywrócić ich liczebność.
