Starling to ptak z rzędu Passerine, rodziny Starling i rodzaju Starling. Należy również do gatunku śpiewającego i jest rozprowadzany w całej Europie, częściowo w Afryce Południowej, Ameryce Północnej, Australii i Nowej Zelandii. Niektóre osoby prowadzą siedzący tryb życia, podczas gdy inne migrują. To zależy od siedliska szpaków.
Instrukcje
Krok 1
Jak wyglądają te ptaki? Szpaki są dość małe, a długość ciała u dorosłych wynosi zaledwie 18-22 centymetrów. Jednocześnie rozpiętość skrzydeł ptaków tego rodzaju sięga 40 centymetrów, a waga 75-80 gramów. Jak na zwierzę tej wielkości szpak ma dość masywne ciało z krótką szyją, na której znajduje się długi i ostry dziób, lekko zakrzywiony w dół. Ponadto dziób może się zmieniać w zależności od pory roku: w okresie lęgowym jest żółty, a przez resztę czasu czarny.
Krok 2
Po bliższym przyjrzeniu się szpaka można odróżnić od innych ptaków po tęczówce oka karya, szerokiej u nasady i zwężonej na końcach skrzydeł, które w stosunku do reszty ciała wyglądają raczej na krótkie. Zewnętrznie samce i samice nie różnią się od siebie: są równie czarne, często z metalicznym połyskiem i zielonkawym, fioletowym lub liliowym odcieniem na krawędziach piór. Ogon szpaka jest krótki, u dorosłego ptaka tylko 6-6,5 centymetra, prosto na samym końcu.
Krok 3
Szpaki wolą osiedlać się na płaskich terenach, a nie wspinać się wysoko na terenach górskich. Dobrze dogaduje się z sąsiadami nie tylko na wolności, ale także obok ludzi. Zwykle są to farmy, wsie i miasteczka, ale prawie nigdy nie są to hałaśliwe i duże miasta. Siedliska ptaków obejmują bagna, słone bagna, lasy i stepy.
Krok 4
Średnia długość życia szpaków na wolności według kaliningradzkich ornitologów wynosi 12 lat. Okres godowy ptaków tego gatunku przypada wczesną wiosną, zaraz po migracji. Tak więc na półkuli północnej planety jest marzec-lipiec, a na półkuli południowej - wrzesień-grudzień. Rocznie są trzy lęgi szpaków. Pierwszy zaraz po sezonie lęgowym, drugi 25-30 dni później, a trzeci 45-55 dni po pierwszym.
Krok 5
Szpaki to wszystkożerne ptaki, które mogą zadowolić się zarówno pokarmem roślinnym, jak i zwierzęcym. Kochają dżdżownice, larwy owadów, koniki polne, gąsienice, pająki i motyle, a także nasiona i owoce różnych jagód, jabłek, gruszek, śliwek i innych roślin. Niestety szpaki, jeśli występują licznie w jednym miejscu, mogą również powodować poważne szkody w uprawach zbóż lub winnicach. Szpaki to dość inteligentne ptaki. Na przykład, jeśli znaleziony owoc jest chroniony przez bardzo twardą skorupę, szukają małego otworu w powierzchni, wkładają do niego dziób i otwierają skorupkę jak działanie małej dźwigni. Następnie dostają się do pożądanego soczystego jedzenia.
