Ogon kota jest niezwykle atrakcyjny dla małych dzieci i starszych łobuzów. Doświadczeni ludzie ostrzegają przed nieprzyjemnymi konsekwencjami takiego traktowania zwierzęcia. Warto zastanowić się, dlaczego nie możesz ciągnąć kota za ogon.
Ogon kota a zdrowie
Koty bardzo się denerwują, gdy ludzie dotykają ich ogonów. Zwykle mogą to robić tylko właściciele. Od zwykłego głaskania kociego ogona zwierzęciu nic złego się nie stanie. Ale nie powinieneś gwałtownie szarpać tego wrażliwego organu.
W ogonie kota jest wiele zakończeń nerwowych. I nie jest to zaskakujące, bo ogon to nic innego jak przedłużenie kręgosłupa. U kotów, w przeciwieństwie do psów, ta część kręgosłupa jest raczej słaba i bolesna. Szarpiąc kota za ogon, człowiek może łatwo uszkodzić kręgosłup, w którym to przypadku zwierzę pozostanie sparaliżowane.
Kręgosłup kota jest ściśle związany z jelitem, które również może ulec uszkodzeniu w przypadku uszkodzenia ogona. Potwierdza to starą mądrość „nie ciągnij kota za ogon, wszędzie pójdzie do toalety!” I oczywiście kota z urazem ogona należy pokazać weterynarzowi i ściśle przestrzegać wszystkich jego instrukcji dotyczących leczenia.
Znaczenie ogona w życiu kota
Dla równowagi ogon kota nie ma wielkiego znaczenia. Istnieje wiele ras kotów bezogonowych i krótkoogoniastych. Oczywiście ogon pomaga kotu wspinać się na drzewa, skakać i trzymać się wysoko. Dużą i znaczącą rolę ogona widać w zwolnionym tempie, na którym kot spada z wysokości. Ale koty Isle of Man wykonują świetną robotę, ustawiając się w powietrzu bez tego kręgosłupa!
Uważa się, że koty używają ogona do wyrażania swoich uczuć i emocji. Wysoki ogon jest rodzajem pozdrowienia dla właściciela, gdy kot wychodzi mu na spotkanie. Jeśli futrzany zwierzak gwałtownie szarpie ogonem z boku na bok, jest to oznaką niepokoju i stanu nerwowego. W takich momentach lepiej nie denerwować kota i zostawić go w spokoju. Jeszcze bardziej niepokojącą oznaką gotowości do ataku są długie klapy na ogon.
Kiedy osoba niedbale obchodzi się ze swoim zwierzakiem i ogonem, może uszkodzić ten narząd komunikacji. W takim przypadku zestaw sygnałów jest znacznie zmniejszony, kot traci możliwość opowiedzenia o swoich uczuciach i problemach! Zwierzę będzie gnębione niemożnością korzystania ze wszystkich funkcji ogona.
Traktujmy naszych pupili z troską i wrażliwością, wyjaśniajmy dzieciom od najmłodszych lat, jak ważna jest życzliwość i miłość dla naszych młodszych braci. Niech dziecko dorasta inteligentne i humanitarne od niemowlęctwa. Nie ma potrzeby ciągnąć kota za ogon, lepiej go pogłaskać i dać mu smakołyk.
