Charakter koloru zwierząt różnych gatunków jest bardzo zróżnicowany. Wśród przedstawicieli świata zwierząt są właściciele zaskakująco jasnych, a wręcz przeciwnie, skromnych kolorów. Wiele żywych stworzeń ma kolor, który pomaga im być niewidocznymi w ich stałym środowisku. Jest też wiele, które „przemalowują” w zależności od pory roku lub stanu środowiska.
Instrukcje
Krok 1
Idea możliwości zmiany koloru przez zwierzęta u większości ludzi kojarzy się z kameleonem. Rzeczywiście, wszyscy wiedzą o możliwości szybkiej zmiany koloru i wzoru skóry tych zwierząt. To nie jest przebranie środowiskowe, jak wielu uważa. W rzeczywistości ciało kameleona ma wyjątkową zdolność do „przemalowywania” w zależności od reżimu temperaturowego, środowiska świetlnego, a nawet nastroju.
Krok 2
Nawet starożytni ludzie zwracali uwagę na wyjątkową cechę kameleona polegającą na zmianie koloru, tylko nie potrafili wyjaśnić, dlaczego tak się dzieje. Charakter zjawiska związanego ze zmianą barwy był w stanie ustalić badania naukowców. Okazuje się, że zachowanie kolorystyczne zwierzęcia zależy od komórek pigmentowych - chromatoforu (w tłumaczeniu z greckiego - "przenoszący farbę"). Komórki te są bezpośrednio połączone z układem nerwowym zwierzęcia i odgrywają główną rolę w kolorze skóry kameleona.
Krok 3
Zmiana koloru może nastąpić w wyniku czynników fizjologicznych, takich jak światło, temperatura i wilgotność otoczenia, ból lub głód. Agresywność w spotkaniu z innymi przedstawicielami świata zwierząt czy strach to bodźce emocjonalne działające na chromatofory. Biolodzy ustalili ścisły związek między zdolnością do zmiany koloru skóry a widzeniem. Komendy do komórek „niosących farbę” pochodzą głównie z nerwu wzrokowego, a jeśli jest uszkodzony, traci się niesamowitą zdolność do zmiany koloru.
Krok 4
Zmiana koloru w środowisku zwierząt jest powszechna. Przede wszystkim szybka zmiana zachowań kolorystycznych jest charakterystyczna dla zwierząt zimnokrwistych. Wiele skorupiaków, ośmiornic, kalmarów, żab, jaszczurek, niektórych gatunków ryb i owadów, niezdolnych do wytwarzania własnego ciepła, posiada chromatofory odpowiedzialne za zmianę koloru skóry i oczu.
Krok 5
Wśród przedstawicieli stref północnych i umiarkowanych występuje znaczna liczba zwierząt, których zmiana kryjówki zależy bezpośrednio od pory roku. Na przykład strój niebieskiego lisa, który jest idealny do tundry, pomaga mu stać się niewidocznym na śniegu. Ciemny, brązowawy kolor pomaga zwierzęciu ukrywać się wśród roślin tundry i porostów w okresie letnim.
Krok 6
Niektóre zwierzęta leśne przez cały rok doskonale dostosowują się do warunków środowiskowych, posiadając możliwość zmiany koloru sierści. Białe futro dla zająca (tylko czubki uszu są szare) jest doskonałym środkiem kamuflażu zimą, a wraz z nadejściem lata zwierzę to staje się brązowo-szare. Ruda wiewiórka dopasowuje się do barw zimowej przyrody, zamieniając się w jasnoszare futro. Zdolność do zmiany koloru sierści jest nieodłączna dla łasicy i gronostajów. W wyniku wiosennego i jesiennego linienia zwierzęta mają nierówne kolory, pasujące do urozmaiconego naturalnego krajobrazu.
Krok 7
W świecie owadów są też właściciele sezonowych ubarwień. Na przykład wśród listowia drzew trudno dostrzec ulotki. Latem są zielone, a jesienią barwa skrzydeł owadów zmienia się na brązowo-żółtą. Żyjące na dębie gąsienice motyla czółenka przystosowują się do zmian pór roku, które wiosną przypominają pąki na różowo, latem nie różnią się od liści na zielono, a jesienią nabierają koloru kory dębu.
