Wścieklizna jest niebezpieczną chorobą wirusową przenoszoną przez ślinę po ukąszeniu przez chore zwierzęta. Wścieklizna jest dość powszechna wśród psów. Zarażają się z reguły dzikimi zwierzętami lub ich krewnymi-nosicielami. Okres inkubacji trwa 3-6 tygodni, po czym choroba zaczyna się objawiać.
Instrukcje
Krok 1
Rozróżnij gwałtowne i ciche przejawy choroby. W pierwszym przypadku zachowanie zwierzęcia ulega znacznym zmianom. Pies staje się ospały i apatyczny, znika apetyt. Zwierzę odmawia posłuszeństwa poleceniom, stara się ukryć w cichym miejscu chronionym przed światłem.
Krok 2
Czasami chory pies staje się kompulsywnie czuły. Uparcie szuka uwagi właściciela, liże jego twarz i dłonie (co jest niezwykle niebezpieczne, ponieważ jeśli ślina dostanie się na uszkodzoną skórę, może wystąpić infekcja). Wtedy to zachowanie zastępuje niepokój: zwierzę staje się niespokojne, ciągle szczeka, czegoś słucha, boi się.
Krok 3
Zmieniają się również nawyki żywieniowe psa. Wraz z odmową jedzenia zwierzę może połykać niejadalne przedmioty. Charakterystycznym objawem wścieklizny są skurcze mięśni gardła, które uniemożliwiają zwierzęciu połykanie wody.
Krok 4
W przyszłości wściekły pies zaczyna wykazywać agresję wobec ludzi (w tym właściciela), a także wobec innych zwierząt. W tym czasie pies aktywnie ślini się, a szczekanie staje się chrapliwe i zamienia się w wycie. Wściekłość zastępuje apatia, gdy wyczerpane zwierzę leży nieruchomo.
Krok 5
Na ostatnim etapie żuchwa nie zamyka się u zwierzęcia, rozwija się paraliż najpierw kończyn tylnych, a następnie całego ciała. W efekcie paraliżuje serce i układ oddechowy, a zwierzę umiera.
Krok 6
W cichej postaci wścieklizny pies nie wykazuje agresji. Staje się czuła, nie opuszcza właściciela, stara się go lizać. Wtedy choroba również przeradza się w paraliż. Również objawy wścieklizny mogą być nietypowe, objawiające się wymiotami lub krwawą biegunką.