Niektórzy myślą, że znają odpowiedzi na wszystkie pytania, ale nad najprostszym i najbardziej oczywistym dziecinnym pytaniem o kolor trawy, niebo czy słony smak wody w morzu, mogą siedzieć bardzo długo w całkowite pokłony. Pamiętasz, dlaczego kurczak jest żółty?
Małe pisklęta powinny być cichsze niż woda, pod trawą. W przeciwnym razie istnieje duże ryzyko, że staną się obiadem dla drapieżników. Oczywiście kolor żółty nie jest zbyt niepozorny, zwłaszcza na podwórku pośrodku czarnego błota lub zielonych liści. Ale natura zapewnia wiele, a kolor kurczaka jest jednym ze starożytnych mechanizmów obronnych opracowanych w procesie ewolucji wiele lat temu.
Faktem jest, że wcześniej, na długo przed masowym udomowieniem kur, prowadziły dziki tryb życia i gnieździły się na polach wśród wysokiej trawy. Okres wysiadywania jaj i pojawiania się potomstwa przypadał na koniec lata i początek jesieni. A małe pisklęta zaczęły pewnie biegać wśród polnej trawy w tym samym momencie, gdy wyschła i pożółkła. Stąd kolor kamuflażu - w żółtej jesiennej trawie prawie nie da się zauważyć żółtego kurczaka.
Oczywiście nie wszystkie kurczaki są żółte, niektóre rasy kurcząt rodzą się barwne, szare lub nawet czarne. Ale to nie jest przypadek. Ponieważ dzicy przodkowie kur żyli nie tylko na polach, ale także w lasach, a nawet na skalistych górskich łąkach, kolor kurcząt zmieniał się w zależności od siedliska ptaków. Natura wszystko bardzo dobrze przewiduje, a tam, gdzie pisklęta potrzebowały szarego puchu, aby być niewidocznym wśród kamieni i kawałków ziemi, nie były już jaskrawożółte, ale różnobarwne.
Dlaczego kurczaki jako dorosłe osobniki tracą żółtość i stają się czerwone, białe, czarne lub barwione? Nie jest to zaskakujące, faktem jest, że żółty kolor nie jest nadawany kurczakom przez trwałe pióro, ale przez puch, który jest całkowicie zasłonięty widokami po wzroście piór. Dorosłe ptaki nie muszą już być całkowicie niewidoczne, ponieważ lepiej potrafią się ukryć i wiedzieć trochę więcej o życiu niż małe. Dlatego kurczaki z wiekiem nabierają koloru charakterystycznego dla swojej rasy, tracąc nieskazitelną żółtość i młodzieńczą naiwność.