Wilk jest uważany za jedno z najmądrzejszych zwierząt na ziemi. Wilki zdolne są nie tylko do indywidualnej, ale i zbiorowej aktywności. Wilki żyją w stadach, wspólnie polują i wspólnie dbają o interesy swojego klanu. A wilki często razem wyją do księżyca.
Instrukcje
Krok 1
Dlaczego więc wilki wyją do księżyca? Wcześniej naukowcy twierdzili, że szare psy są pod wpływem pól grawitacyjnych Słońca i Księżyca. Podobno wpływ księżyca na wilki jest znacznie silniejszy i dlatego swoim wyciem wysadzają ciszę nocy. Ale tej pozornie bezbłędnej wersji przeczył fakt, że wilki są tutaj w księżycowe i bezksiężycowe noce. Oznacza to, że księżyc nie wpływa na nie grawitacyjnie, a żadne pola nie mogą sprawić, że wilki wyć. Dlatego później wysunięto wersję, która jest obecnie akceptowana jako jedyna prawdziwa i jedyna poprawna. A teraz powszechnie przyjmuje się, że wilki mają tylko jeden cel - komunikacyjny.
Krok 2
Wilki wyją podczas odpoczynku, podczas polowania, w każdym niebezpieczeństwie. Jeśli szaraki polują, to właśnie wycie pomaga im zrozumieć, gdzie jest zwierzę, którego ścigają. Co więcej, gdy ludzie sami polują na wilki, zwierzęta również wyją ostrzegają się nawzajem o niebezpieczeństwie. A czasami opuszczają myśliwych. To prawda, że nie zdarza się to zbyt często.
Krok 3
Oprócz celu komunikacyjnego wycie może służyć innym celom. Na przykład wycie wilków informuje braci o śmierci przywódcy. Dodatkowo, wyjąc w nocy, odstraszają obcych ze swojego terytorium, pokazując, że miejsce zostało już zajęte.
Krok 4
Samotne psy siwe i ogoniaste wyją niezwykle rzadko. Z reguły wilki wyją w stadach lub, jak się je nazywa, klanach. Jednocześnie zawsze unoszą pyski ku niebu, a jeśli księżyc pojawia się na niebie, patrzą na niego. Zwykle przywódca sfory zaczyna wyć, potem to wycie jest podnoszone przez samice i samice blisko niego. No i wtedy wszyscy wchodzą i ludzie słyszą polifoniczne wycie wilka.
Krok 5
Ale jeśli wilk wyje sam i żaden z jego krewnych nie podnosi i nie wchodzi z nim, to mamy przed sobą samotnego wilka. Kto został albo bez sfory, albo wyrzucony z wilczego kolektywu. Jednak pozycja wycia nie zmienia się od tego.