Komary to owady, które swoimi ukąszeniami mogą dać człowiekowi wiele nieprzyjemnych minut. Ale ludzka krew nie jest ich głównym pożywieniem.
Komar pospolity jest owadem krwiopijnym, który najczęściej występuje w dolinach rzek lub na bagiennych nizinach, w strefie leśnej. Średnia długość życia zależy głównie od temperatury powietrza - wynosi około 1,5-4 miesięcy. Samce żyją znacznie krócej niż samice.
Co jedzą komary?
Aby utrzymać życie, komary leśne żywią się płynami zawierającymi cukier, sokiem roślinnym. Aby zapewnić rozwój potomstwa, samice potrzebują również krwi - ludzkiej lub jakichkolwiek zwierząt stałocieplnych. Ta krew jest również częściowo wykorzystywana jako żywność. Aby uzyskać dostęp do potrzebnych jej naczyń krwionośnych, samica przebija skórę cienkim włosiem, które chowa się w trąbce i wysysa krew. W tym samym czasie jego ślina dostaje się do nakłucia na skórze, przez co zaburza się krzepliwość krwi - oczywiście nieznacznie, tylko po to, aby komar mógł wypić tyle krwi, ile potrzebuje. Ale wraz z tą śliną mogą być przenoszone różne nieprzyjemne infekcje, które powodują obrzęk i swędzenie, a czasem reakcję alergiczną.
U samca komara takie włosie jest bardzo delikatne - nie jest w stanie przebić nimi skóry, dlatego może jeść tylko nektar kwiatowy.
Ale w ten sposób jedzą tylko dorośli. Podobnie jak inne muchówki, komary przechodzą przez cztery fazy rozwoju: jajo, larwa, poczwarka i imago. Jednorazowo samice mogą złożyć około trzystu jaj w stojącej wodzie różnych zbiorników. Wkrótce wylęgają się z nich larwy. Zwykle pływają do góry nogami przy powierzchni wód, żywiąc się najmniejszymi organizmami i różnymi cząsteczkami organicznymi, aż przekształcą się w poczwarkę. Kiedy rozwój komara w poczwarce dobiega końca, w kokonie pojawia się niewielka szczelina, z której wypełza dorosły osobnik.
Dlaczego nikt nie lubi komarów
Zwykły komar, podobnie jak inne owady wysysające krew, może sprawić ludziom wiele kłopotów. Ukąszenia komarów są nie tylko dość bolesne, ale mogą również powodować infekcje chorobami zakaźnymi. Są też tereny, na których komary występują w takiej masie, że mogą przeszkadzać w wypasie, a także komplikować pracę osobom pracującym w polu, w ogrodzie, w warzywniku.
Aby znaleźć ofiarę, komar kieruje się przede wszystkim zapachem - jest w stanie złapać dwutlenek węgla, który ofiara emituje podczas oddychania. Kwas mlekowy uwalniany z potu może być wyczuwalny w odległości kilku kilometrów, więc spocona osoba przyciąga więcej owadów.
