Kot jest jednym z najpopularniejszych rodzajów zwierząt domowych. Mimo to, jak dotąd niewiele wiadomo na temat osobliwości anatomii kotów, a zwłaszcza widzenia. Większość zwykłych ludzi wciąż ma przestarzałe poglądy na temat swoich mniejszych braci. Powszechnie przyjmuje się, że koty nie widzą kwiatów i są stosunkowo bezradne w ciągu dnia. W rzeczywistości jest trochę inaczej.
Instrukcje
Krok 1
Pozbądź się uprzedzeń, że koty mają czarno-białą wizję. Do niedawna wierzono, że koty mają monochromatyczne widzenie, ale w rzeczywistości rozróżniają kilka kolorów chromatycznych (tylko gorszych niż ludzie) i ponad dwadzieścia odcieni szarości.
Krok 2
Koty naprawdę dużo lepiej radzą sobie w nawigacji po ciemku. Wynika to ze specjalnej odblaskowej warstwy siatkówki ich oczu, która nazywa się „tapetum” (starożytna greka „Welon”). Ta warstwa podwaja postrzegany foton światła i pozwala lepiej widzieć.
Krok 3
Zwróć uwagę na zachowanie kotów podczas zabawy. Reagują na ruch poziomy zabawki bardziej aktywnie niż na ruch pionowy. Wynika to z instynktów łowieckich: myszy i szczury poruszają się w płaszczyźnie poziomej, dlatego w wyniku ewolucji, po wiekach tropienia zdobyczy, koty wykształciły specyficzną cechę wzroku, łatwiej jest im skupić się na obiekcie poruszanie się poziomo.
Krok 4
Koty mają stereoskopowe, panoramiczne widzenie. Ich oczy są blisko siebie i patrzą w przyszłość. Uzyskany efekt widzenia obuocznego pozwala kotu stworzyć dokładny obraz otoczenia i dokładnie obliczyć położenie ofiary.
Ale jest też istotna wada: żeby zobaczyć obiekt na peryferiach, trzeba odwrócić głowę. Ponadto koty są krótkowzroczne, obiekty w oddali wydają się im niewyraźne.
Krok 5
Koty potrzebują powiek, aby chronić błony śluzowe oczu i regulować wpadające do nich światło. W przeciwieństwie do ludzi koty mają trzecią, boczną powiekę, która rozprowadza płyn łzowy po powierzchni oczu. Charakterystyczną cechą budowy oczu kotów jest obecność większej liczby komórek światłoczułych niż nawet u niektórych naczelnych. Mają też więcej neuronów w ośrodkach przetwarzania wzrokowego w mózgu.
