Koty bengalskie zostały wyhodowane przez skrzyżowanie rasy amerykańskiej krótkowłosej i lamparta miniaturowego. Bengale zaczęto hodować w 1963 roku, a dopiero dwie dekady później zostały oficjalnie zarejestrowane w społeczności felinologicznej TICA.
Wygląd
Zewnętrznie koty bengalskie są podobne do lampartów - mają ten sam kolor, lamparta grację, potężne ciało i dzikie oczy. Samce bengalskie ważą do 7 kg, samice - 5 kg. Łapy tych zwierząt są potężne, ciało muskularne i doskonale przystosowane do polowania, dzięki czemu kot może jak najszybciej nabierać prędkości, a także wspinać się po drzewach. Ogon bengalski jest gruby, głowa wydłużona, a nos ma ciemne obwódki. Uszy są średniej wielkości, mają szeroką podstawę, końcówki są lekko zaokrąglone.
Wełna i kolor
Koty bengalskie mają krótkie włosy i podszerstek. U kociąt tej rasy z roku na rok pojawia się naturalny kolor, a wcześniej ich wełna jest ozdobiona kolorowymi plamami o nieodróżnialnych konturach. Bengalowie otrzymali tę cechę kamuflażu od swoich dzikich przodków. Umaszczenie kotów tej rasy jest indywidualne, to brązowe lub czarne punkciki na żółtym lub jasnobrązowym tle. Są też plamy srebrzystego koloru na jasnym tle, jasne plamy obrysowane ciemnym konturem, a także plamy dowolnego koloru na białym tle.
Postać
Przedstawiciele rasy bengalskiej to pewne siebie, dumne, trochę skryte zwierzęta. Są niezależni, nie lubią być posłuszni, szanują jednego mistrza. Trzeba cierpliwie wychowywać takie zwierzęta, okazując dobrą wolę. Jeśli rodzina ma małe dzieci, lepiej nie kupować bengalskiego – nawet jeśli jest to kot udomowiony, ale mieszka w nim dzikie zwierzę.
