W dzisiejszych czasach prawie niemożliwe jest zobaczenie świerszczy w nowoczesnych domach. Ale w chłopskich chatach z XVIII-XIX wieku owady te były stałymi „mieszkańcami”, cicho trzeszczącymi za piecem i dając tym samym komfort domowi.
Krykiet - „pieczony słowik”
Tak nazywano świerszcze domowe. Biologicznie ci „piosenkarze” należą do rodziny ortopterów z rodziny krykieta. Ich ojczyzną jest Daleki Wschód i Afryka Północna. Ponieważ świerszcze są stworzeniami ciepłolubnymi, ich ulubionym siedliskiem wraz z nadejściem chłodów są domy ogrzewane piecami, a także ogrzewane budynki przemysłowe i ciepłownie. W ciepłym sezonie owady te żyją na otwartych przestrzeniach.
Ciekawe, że miłość do ciepła, a także te same upodobania kulinarne, upodabniają domowe świerszcze do czerwonych domowych karaluchów. Jeśli nie przyjrzysz się uważnie tym owadom, wyglądają nawet podobnie! Jednak karaluchy nie potrafią śpiewać i nie wydają w ogóle żadnych dźwięków słyszanych przez ludzi. Krykieta w zasadzie również nie można nazwać „piosenkarzem”, jest skrzypkiem. Świerszcze grają na swoich „skrzypcach”, pocierając ostrą stroną jednego skrzydła o powierzchnię drugiego.
Wygląd krykieta
Świerszcze to niezwykle przebiegłe i zwinne stworzenia. Bardzo trudno je zobaczyć, ponieważ poruszają się bardzo szybko po ścianach, a tym bardziej je złapać. Jeśli jednak bardzo cicho podejdziesz do miejsca, z którego słychać „tryle” krykieta, w zasadzie można to rozważyć. Jeśli masz szczęście. Średnia długość ciała dorosłego świerszcza wynosi 2 cm, ale spotyka się również osobniki o długości do 2,5 cm. Kolor ciała tych owadów może być różny: od koloru słomkowożółtego z brązowymi paskami do żółtawego z barwnym lub matowym brązem plamy (lub plamki).
Ponieważ świerszcze to owady ortoptera, ich elytry w spokojnym stanie mają płaski, wydłużony kształt i leżą na grzbiecie. Ciekawe, że lewa zawsze jest zakryta przez prawą. Głowa świerszcza jest pomalowana trzema ciemnymi paskami. Skrzydła świerszczy są dobrze rozwinięte i służą do ciągłych lotów z jednego miejsca do drugiego. Anteny (cerci) są obecne zarówno u samicy, jak i samca. Świerszcze składają jaja, więc samice mają długi pokładełko, którego długość waha się od 10 do 15 mm. Jaja mają długość 2,5 mm. Swoim kształtem przypominają żółto-białego banana.
Jak rozmnażają się świerszcze
Samce swoimi „serenadami” przyciągają uwagę samic. Kiedy tworzy się para, następuje nawożenie. Samica składa jednorazowo do 30 jaj w szczelinach gleby. Ciekawe, że świerszcze po zakończeniu reprodukcji giną. Po dwóch tygodniach z jaj wyłaniają się larwy, które będą musiały samodzielnie zimować. Dorastając, kopią korytarze. Wiosną larwy zamieniają się w imago - pełnoprawnego owada.
