Jelenie zrzucają poroże pod koniec zimy - na początku wiosny. Stare jelenie pozbywają się ich znacznie wcześniej niż młode. Poroże są dumą każdego jelenia: są używane w walce o samicę, służą do samoobrony przed drapieżnikami, a nawet pomagają jelonom zdobyć własne pożywienie w zimie.
Poroże to duma jelenia
Poroże jelenia to najbardziej uderzająca cecha, która odróżnia te piękne zwierzęta od wszystkich innych. Gdy rosną, pokrywają się wrażliwą i delikatną skórą, przesiąkniętą naczyniami krwionośnymi. To właśnie te naczynia odżywiają kość rogów, zwiększając ją.
Po pewnym czasie ustaje krążenie krwi, które dostarcza składniki odżywcze do rogów. U nasady rogów tworzy się pierścień, który powoduje ich odpadanie. W tym przypadku mówi się, że jeleń zrzucił poroże. Czas potrzebny na wzrost nowych poroży może zająć od dwóch do czterech miesięcy. Kwestię tę należy rozważyć bardziej szczegółowo.
Dlaczego je wyrzucają?
Zasadniczo odpowiedź na to pytanie została już zawarta w poprzednim akapicie: zrzucanie poroża przez jelenie można utożsamiać ze zwykłym wylinką występującą u wielu zwierząt. Poroże jelenia to żywy organizm: ich komórki rosną, dzielą się i obumierają. To jest prawo natury. Jelenie zrzucają poroże nie częściej niż raz w roku. Zwykle ma to miejsce w sezonie zimowym po okresie godowym: ich okres godowy rozpoczyna się w grudniu i trwa do lutego.
Aby przyspieszyć upadek, jelenie ocierają się rogami o wszystko: pnie drzew, pnie drzew, ziemię, duże kamienie. Starsze jelenie starają się pozbyć starych poroży wcześniej niż młode. Dzieje się tak dlatego, że z roku na rok starym jeleniom coraz trudniej jest unieść tak rozłożysty ładunek.
Zoolodzy zauważyli, że jelenie próbują zrzucić poroże w tym samym miejscu. Z czym to się wiąże nie jest jeszcze jasne, można tylko przypuszczać, że tym zwierzętom jest to łatwiejsze: uważają, że rogi zrzuca się bezboleśnie, głównie w tym samym miejscu. Ciekawy jest też proces gubienia rogów: najpierw odrywa się z nich małe kawałki, a potem coraz więcej. Po chwili rogi całkowicie odpadają.
Czasami proces ten przebiega z pewnymi wadami: ogromna część jednego z poroża może pozostać na głowie jelenia, co prowadzi do pewnego dyskomfortu – głowa jelenia zaczyna się staczać w dół. To znacznie ogranicza jej swobodę ruchów. Zwykle w takim przypadku jelenie starają się szybko pozbyć niepotrzebnej pozostałości jednego z poroży, rozdrabniając go na kamienie.
Po co jeleniom poroże?
Jelenie używają rozgałęzionego poroża przy różnych okazjach. Po pierwsze, rogi to świetna broń używana do obrony przed wrogami. Uważa się, że jelenie nigdy nie bronią się swoim porożem. To nie jest prawda. Niewiele drapieżników zaryzykuje zaatakowanie dorosłego jelenia ukoronowanego luksusowym i rozgałęzionym porożem.
Po drugie, poroże jelenia to wspaniałe urządzenie, które pozwala zwierzęciu szukać tego lub innego pokarmu w zamarzniętej ziemi. Na przykład, aby dostać się pod śnieg ulubionego pokarmu większości jeleni - porostów, muszą godzinami kopać śnieg swoim porożem.
Wreszcie jelenie potrzebują poroża do pojedynków urządzanych przez te zwierzęta w okresie godowym. Ciekawe, że w walce o samicę między samcami toczą się prawdziwe krwawe bitwy! Jelenie atakują się nawzajem ze szczególnym okrucieństwem. Bolesne jest patrzenie na przegrywające zwierzę: krwawi od stóp do głów, a zwycięzca otrzymuje prawo do kopulacji z młodą samicą.
