Panleukopenia (lub nosówka kotów) to choroba wirusowa występująca zarówno u kotów domowych, jak i dzikich. Czynnikiem sprawczym tej podstępnej choroby jest specjalny pikornawirus, który powoduje niski poziom leukocytów we krwi dotkniętego chorobą zwierzęcia.
Jak rozprzestrzenia się nosówka u kotów?
Przede wszystkim panleukopenia rozprzestrzenia się poprzez kontakt kota z zakażonymi płynami – ze śliną i innymi formami, a także poprzez kontakt z pchłami. Nosówka często przenosi się na koty poprzez kontakt z miskami, pościelą, a nawet z ubraniami właścicieli już zarażonych zwierząt. Nosówka może być również przenoszona na koty przez inne zwierzęta (na przykład przez norki lub fretki).
Objawy nosówki u kotów
Wirus panleukopenii infekuje przewód pokarmowy zwierzęcia. Powoduje to powstanie wrzodu wewnętrznego, który prowadzi do całkowitego odrzucenia martwej tkanki nabłonka jelitowego. Objawy nosówki kota objawiają się krwawą i obfitą biegunką, silnym odwodnieniem organizmu kota i ogólnym osłabieniem. Ponadto zwierzę w ogóle nie ma apetytu.
Niestety takie objawy mogą w krótkim czasie spowodować śmierć zwierzęcia. Spadek poziomu białych krwinek prowadzi do osłabienia układu odpornościowego kota, co powoduje podwyższoną temperaturę ciała, ogólne osłabienie organizmu, senność, wymioty i utratę elastyczności skóry. Weterynarze zauważają, że niektóre koty zarażone zarazą mogą czasami gryźć ogon, łapy i kość ogonową.
Ponadto chore koty mogą godzinami siedzieć obok pijących, pomimo znikomego spożycia płynów. Weterynarze twierdzą, że lwia część zgonów kotów z powodu panleukopenii jest spowodowana odwodnieniem ich organizmu, a nie czynnikiem sprawczym samego wirusa. Należy pamiętać, że pikornawirus jest w stanie zabić zwierzę w mniej niż 24 godziny, dlatego w przypadku nosówki konieczne są agresywne taktyki leczenia.
Leczenie zarażonego zwierzęcia obejmuje pełną transfuzję krwi, płyny dożylne, witaminy A, B i C (w postaci zastrzyków), różne antybiotyki i pilną hospitalizację. Najważniejszą rzeczą jest tutaj uniknięcie sepsy (ogólnego zatrucia krwi). Weterynarze przytaczają smutne statystyki: wśród kociąt poniżej 2 miesiąca życia 95% osobników umiera w wyniku zakażenia dżumią.
Młode koty w wieku powyżej 2 miesięcy mają większą szansę na wyzdrowienie: ich śmiertelność wynosi około 60% przy szukaniu wykwalifikowanej pomocy medycznej i około 100% bez interwencji weterynarza. Dorosłe koty umierają na nosówkę w 15% przypadków podczas leczenia i 90% przypadków, gdy choroba już trwa. Nawiasem mówiąc, często panleukopenia powoduje powikłania w postaci odwodnienia, hipotermii, gorączki, niedociśnienia.
