Pinczery są różne: małe i duże, gładkowłose i raczej kudłate, czarno-czerwone, usługowe i dekoracyjne. Jednak wszyscy przedstawiciele tej grupy ras mają wspólne cechy.
Instrukcje
Krok 1
Według klasyfikacji Fédération Cynologique Internationale (FCI) pinczery należą do drugiej grupy ras psów: pinczery, sznaucery, molosy i owczarki szwajcarskie. Obecnie znane są następujące typy tej podgrupy:
- doberman;
- Pinczer niemiecki;
- pinczer miniaturowy (znany również jako pinczer miniaturowy lub pinczer miniaturowy;
- pinczer afektowy, - Pinczer austriacki.
Krok 2
Doberman jest największym z pinczerów, wysokość w kłębie u psów może sięgać 72 centymetrów. Uszy i ogon są zadokowane, jednak ostatnio, pod naciskiem obrońców praw zwierząt, można spotkać również „naturalne” dobermany. Rasa została wyhodowana w niemieckim mieście Apolda pod koniec XIX wieku przez Friedricha Louisa Dobermanna, od którego pochodzi jej nazwa.
Jak sugerują niektórzy współcześni badacze, podczas hodowli dobermanów krzyżowano owczarki krótkowłose, rottweilery, teriery czarne podpalane i gładkowłose pinczery niemieckie, co dało ich potomstwu najlepsze cechy. Psy tej rasy są łatwo rozpoznawalne: czarne lub czekoladowe podpalane i szczupłe, prezentują się elegancko w każdą pogodę.
Pinczery są aktywne, pełne energii, dobrze wyszkolone, wystarczająco komunikatywne, a jednocześnie przyjazne dzieciom. Mają dobry węch - dzięki temu są aktywnie wykorzystywane w policji i wojsku w wielu krajach europejskich. Wcześniej te psy były również powszechnie znane jako Doberman Pinscher.
Krok 3
Pinczer niemiecki wygląda jak doberman, ale jest mniejszy - ta rasa psów osiąga wysokość 45-50 centymetrów. Wyróżniają się wytrzymałością i zrównoważonym temperamentem. W przeszłości były wykorzystywane przez niemieckich rolników do ochrony i pilnowania swoich majątków, a także towarzyszyły właścicielom w podróżach. Potomkowie pinczera niemieckiego, wyhodowanego przez Dobermanna, stali się w ostatnich latach bardziej popularni niż ich przodkowie. W rezultacie do połowy ubiegłego wieku rasa była praktycznie na skraju wyginięcia. Tylko dzięki staraniom niewielkiej grupy entuzjastów rasa została zachowana. Werner Jung odegrał w tym ważną rolę, podróżując po całych Niemczech, aby zbierać ocalałe pinczery, które niegdyś były bardzo popularne. Obecnie rasa stopniowo zyskuje na popularności.
Krok 4
Pinczer austriacki został wyhodowany w Austrii, gdzie był szeroko stosowany jako rasa pasterska. Również te psy sprawdziły się dobrze, chroniąc stodoły przed szczurami. W przeszłości istniały oddzielne „austriackie pinczery krótkowłose”, ale zostały połączone z austriackimi pinczerami, tworząc jedną rasę. Ich cechy zewnętrzne są bardzo zróżnicowane - psy były hodowane do pracy, a nie na wystawy. Wiadomo, że rzucają dość często, a ich sierść może mieć różne odcienie, w tym czerwień. Dopuszczalne są białe znaczenia.
Krok 5
Pinczer miniaturowy, znany również jako pinczer miniaturowy, jest najmniejszą z tej podgrupy ras. Zazwyczaj są to małe psy, osiągające 25-30 centymetrów w kłębie, rude lub czarne podpalane. Zewnętrznie przypominają zmniejszoną kopię dobermana lub niemieckiego pinczera. Psy są dość energiczne i muskularne, uszy i ogony są obcinane na życzenie właścicieli.
Krok 6
Pinczery małpie są również niewielkie, jednak ze względu na grubą sierść wizualnie wydają się nieco większe niż ich bracia pinczery. Nazwa rasy z niemieckim słowem Affe, co w tłumaczeniu oznacza „małpę” - pysk psa naprawdę często przypomina to zwierzę. Pinczery małpie, według niektórych ekspertów, pojawiły się w XVII wieku, ale wtedy były znacznie większe. Pracujące psy, te Pinczery walczyły z gryzoniami w kuchniach, stodołach i stajniach. Obecnie istnieją pinczery afenowe w różnych kolorach: szarym, żółtym, czarnym, szaro-brązowym i czerwonym, niebieskim, czarnym podpalanym, a także czarnym z siwymi włosami (tzw. „pieprz i sól”).
