Wielu rodziców boi się trzymać zwierzęta w domu, gdy mają mieć dziecko. Obawy są spowodowane możliwym pojawieniem się alergii u dziecka, szkodliwych chorób, które zwierzę może przenieść na dziecko, a nawet urazów, które zwierzę może zadać dziecku.
Instrukcje
Krok 1
Nie bój się trzymać zwierzęcia w domu, nawet jeśli masz dziecko. W końcu każde zwierzę z kompetentnym podejściem może przynieść dziecku znacznie więcej korzyści niż szkody. Jeśli dziecko pojawi się w domu, w którym jest już zwierzak, jego układ odpornościowy przyzwyczaja się do substancji wydzielanych przez sierść, uczy się z nimi walczyć. Takie dziecko nigdy nie będzie miało alergii na wełnę tego zwierzęcia. Oznacza to, że sam kot lub pies pomaga dziecku radzić sobie z chorobami i nabywać niezbędne przeciwciała już w niemowlęctwie. A poza tym zwierzęta są najlepszymi przyjaciółmi dzieci, bo dzieci bardzo je kochają. To właśnie zwierzęta uczą dziecko dbania o mniejsze od nich, kochania przyrody, dbania o zwierzęta.
Krok 2
Jeśli masz już zwierzę, nie oddawaj go przed porodem. Lepiej przedstaw mu dziecko, naucz go, jak prawidłowo się z nim obchodzić. Niech zwierzę się do tego przyzwyczai i zrozumie, co jest dla niego możliwe w stosunku do dziecka, a co nie. Unikaj zbyt bliskiego kontaktu dziecka ze zwierzęciem, zwłaszcza na początku. Kot nie może wejść do łóżeczka do dziecka, a pies go liże. Jest to niebezpieczne dla zdrowia dziecka. W ten sam sposób musisz upewnić się, że dorosłe dziecko nie obraża zwierzęcia, w przeciwnym razie może zareagować. Nie pozwól dziecku ciągnąć zwierzaka za futro lub ogon, bić go zabawkami. To oczywiście wiąże się ze znacznie większą uwagą zarówno dla dziecka, jak i zwierzęcia, ale miłość do nich jest nadal ważniejsza niż dostrzegane trudności.
Krok 3
Najlepiej mieć zwierzaka, którego chcesz io którym umiesz dbać - psa, kota, papugę, gryzonia. W końcu opieka nad dzieckiem będzie wymagała całej twojej uwagi, dla zwierzęcia pozostanie bardzo mało czasu. Nie powinieneś mieć na przykład szczeniaka lub kociaka w tym samym czasie co dziecko. Sam nie będziesz szczęśliwy, jeśli będziesz musiał stale sprzątać po małym zwierzaku, trenować go, trenować do toalety, karmić go godzinami, aktywnie się nim bawić, próbując zmęczyć wiercenie. Nie daj sobie kolejnego małego dziecka, Twoje wystarczy dla Ciebie. Warto więc wcześniej rozważyć tę kwestię: albo weź małe zwierzę na długo przed porodem, aby zdążyło dojrzeć do czasu narodzin dziecka, albo weź dorosłego zwierzaka.
Krok 4
Aby komunikować się z dziećmi, wielu rodziców wybiera bardzo ciche i spokojne zwierzęta: żółwie, ryby. Ale z nimi są pewne niedogodności. Nie będą przeszkadzać dziecku szczekaniem lub drapaniem, ale dziecko może rozbić akwarium lub samemu zaszkodzić zwierzęciu. Dlatego tak ważne jest, aby rodzice byli stałymi pośrednikami w komunikacji między zwierzęciem a dzieckiem. Ale radości z takiej komunikacji między dzieckiem a pupilem nie zastąpią żadne zabawki.
Krok 5
Należy pamiętać, że zwierzę musi być zaszczepione. Dlatego lepiej mieć takiego zwierzaka, o którego opiece wiesz jak najwięcej. Jego kontakt z dzieckiem jest nieunikniony, dlatego warto chronić zarówno samo zwierzę, jak i dziecko przed pojawieniem się ewentualnych chorób. Ponadto samodzielnie monitoruj stan zwierzęcia: przycinaj go na czas, czesz sierść, przycinaj pazury, dbaj o jamę ustną, usuwaj robaki.
