Mówi się, że dekoracyjny szczur jest zwierzęciem dla ludzi ze stalowymi nerwami. Wielu nawet odmawia posiadania takiego zwierzaka. Jednak nie wszyscy wiedzą o osobliwościach charakteru ozdobnych szczurów i osobliwościach ich opieki.
Instrukcje
Krok 1
Być może warto zacząć od najważniejszej rzeczy, a mianowicie od rozmieszczenia pomieszczeń dla zwierzęcia. Szczury są zwierzętami mobilnymi, więc mała klatka dla chomika lub kanarek nie będzie dla nich odpowiednia. Minimalny rozmiar „mieszkania” dla jednego szczura powinien sięgać co najmniej 50 cm wysokości i 60 cm długości, idealna szerokość zaczyna się od 40 cm Szczególnie warto zastanowić się, jak blisko siebie znajdują się pręty klatki. Jeśli szczelina jest zbyt duża, szczur może przypadkowo tam utknąć i złamać łapę lub po prostu uciec.
Krok 2
Ponieważ zwierzęta te uwielbiają podbijać różne wysokości, wskazane jest umieszczenie w klatce kilku półek, na które szczur może wskoczyć. Niewielki niuans - u samców bardzo często występują problemy z tylnymi nogami, szczególnie w starszym wieku. Dlatego nadają się do nich półki wykonane z drewna lub możesz pokryć zwykłe półki kratowe tkaniną. Pierwsza opcja jest mniej ekonomiczna, ponieważ drewno doskonale wchłania zapach i będziesz musiał wymieniać półkę przynajmniej raz w miesiącu, a tkaninę można po prostu wyjąć i wyprać.
Krok 3
Równie ważne jest zorganizowanie miejsca do spania i odpoczynku. Szczury uwielbiają ustronne gniazda, w których mogą się ukryć przed przeciągami i ciekawskimi oczami. Do tego nadają się zarówno drewniane domy, w których można umieścić kawałek ciepłej flaneli, jak i hamaki, które można łatwo zbudować własnymi rękami i zawiesić pod sufitem klatki. Druga opcja będzie lepsza, ponieważ jest znowu bardziej ekonomiczna, a ponadto cieplejsza i wygodniejsza. Labirynty i inne rozkosze nie są tak ważne, to jest w gestii właściciela.
Krok 4
Jeśli chodzi o wypełniacz, może tu być problem, mimo że w sklepach jest go dużo.
Dlatego konieczne jest rozważenie każdego gatunku i szczegółowe opisanie. Zacznij od trocin, najczęściej stosowanych wypełniaczy dla gryzoni. Są dość ekonomiczne i łatwe w użyciu i czyszczeniu, blokują zapach, ale jednocześnie trociny są wyjątkowo szkodliwe dla szczurów. Liczy się też drewno, z którego powstają trociny. Nie należy brać drzew iglastych, szczury są na nie uczulone. To samo można powiedzieć o trocinach smakowych. Pellet drzewny ma te same wady, ale oprócz tego szczury mogą go nadal żuć, zwłaszcza jeśli są to młode osobniki. Siano nie szkodzi zwierzęciu, ale nie utrzymuje zapachu, a do tego nie jest bardzo tanie. Z drugiej strony szmaty mogą rozpadać się na nici, w które szczur może ponownie się zaplątać. Najlepszą opcją są ręczniki papierowe. Bardzo łatwo je wymieniać, nawet kilka razy dziennie, doskonale wchłaniają mocz i nie powodują alergii. Za swoją cenę można również znaleźć całkiem akceptowalne opcje.
Krok 5
Szczury są bardzo towarzyskimi zwierzętami domowymi. Bez kontaktu z ludźmi lub innymi zwierzętami będą się nudzić. Dlatego najlepiej jest wziąć dwa szczury na raz, ale zawsze tej samej płci, jeśli nie ma ochoty zamienić mieszkania w przedszkole dla szczurów. Dzięki temu szczur nie będzie się nudził, jeśli właściciel spędza dużo czasu w pracy lub nauce.
Krok 6
Są bezpretensjonalne w jedzeniu, ale nie można ich karmić ze stołu. Możesz podać świeże owoce, marchewki, produkty mleczne. Ponadto niektórzy karmią zwierzęta jedzeniem dla niemowląt, bardzo je kochają, ale w żadnym wypadku nie należy podawać owoców cytrusowych, słodyczy, smażonych, pikantnych i słonych. Organizm szczura jest bardzo delikatny i na takiej diecie bardzo szybko zawiedzie.
Krok 7
Szczury bardzo lubią chodzić, ale nie można pozwolić im biegać same, zwłaszcza jeśli w domu są inne zwierzęta. Co więcej, szczur może sobie zrobić krzywdę, jeśli zje jakieś paskudne rzeczy z podłogi lub ugryzie drut z działającego telewizora.
Krok 8
To była podstawowa informacja, jak sprawić, by życie ozdobnego szczura było bezpieczne, wygodne i długie. Jeśli chcesz wiedzieć jeszcze więcej, możesz zwrócić się do ratologów. Są to lekarze weterynarii, którzy specjalizują się w tych konkretnych gryzoniach.
