W niewoli jeże są w stanie żyć znacznie dłużej niż w naturze. Rzeczywiście, na wolności mają wystarczającą liczbę drapieżnych wrogów, a czasami brakuje pożywienia do pełnego podtrzymywania życia ich organizmu. Oczywiście w domu nie ma takich problemów, ale są i inne.
Wszystkie jeże to ssaki należące do rzędu owadożerców. Na wolności są rodzajem sanitariuszy lasu, ponieważ niszczą sporo owadów, które powodują nieodwracalne szkody w lasach.
Błędem jest sądzić, że jeże nakłuwają igły grzybami, jagodami i innym pokarmem. To nie jest prawda. Jedyne, co jeże noszą na plecach, to liście.
Żywotność jeży
Należy zauważyć, że pod wieloma względami oczekiwana długość życia jeży zależy od czynników zewnętrznych, które dyktują ich własne warunki. Dziś udowodniono, że jeże żyją w niewoli znacznie dłużej niż w naturze. Na przykład długość życia zwykłego (europejskiego) jeża w przyrodzie wynosi od dwóch do pięciu lat, aw niewoli - od ośmiu do dziesięciu. Duże gatunki jeży mogą żyć jeszcze dłużej: w naturze od czterech do siedmiu lat, aw niewoli - do szesnastu lat.
Od czego zależy ich żywotność?
W naturze istnieje wiele czynników, które znacznie skracają życie tych owadożerców. Na przykład, jeśli zwykły jeż w wyznaczonym mu czasie przed hibernacją nie zyska pewnej ilości rezerw tłuszczu, to zimą ryzykuje śmierć z głodu.
Ponadto nie zapominaj, że same jeże są źródłem pożywienia dla niektórych drapieżników. Igły nie zawsze są w stanie ochronić je przed takimi wrogami jak lisy, duże sowy, sowy, jastrzębie o mocnych dziobach i długich pazurach, które chcą złapać smacznego jeża. W takich warunkach średnia długość życia przedstawiciela niemal każdego rodzaju jeża wynosi nie więcej niż pięć lat.
Nierzadko zdarza się, że jeże przyklejają sobie niestylizowane niedopałki papierosów. Naukowcy wciąż nie rozumieją tego zachowania tych zwierząt. Istnieje jednak przypuszczenie, że w ten sposób jeże walczą z leśnymi pasożytami na ciele.
Są też bardziej tragiczne przypadki śmierci tych zwierząt w przyrodzie. Ponieważ wiele lasów, w których żyją jeże, graniczy z autostradą, biedne zwierzęta często wpadają pod koła przejeżdżających samochodów.
W niewoli jeż w zasadzie nie jest kapryśny, ale ze względu na nocny tryb życia jest bardzo podatny na pewne kłopoty. Faktem jest, że gdy człowiek śpi, jeż może wczołgać się do jakiejś małej dziury lub wąskiej szczeliny, utknąć tam i umrzeć. Niektóre osoby, w przypływie ciekawości, mogą na ogół skakać z balkonu lub z wysokiego stołu. To też nie doprowadzi do niczego dobrego.
Jeże to jedne z nielicznych żywych stworzeń, które spokojnie i stabilnie reagują na truciznę żmij. Ponadto trucizny, takie jak chlorek rtęci, arsen i opium, są na nich słabe.
Ponadto trzymanie jeży w domu a priori oznacza również ich badanie weterynaryjne, które należy przeprowadzać z godną pozazdroszczenia regularnością. W przeciwnym razie żywotność jeża naturalnie się zmniejsza.
