Diamentowy pyton występuje głównie w Papui Nowej Gwinei i Australii. Nie przekracza 1,7-3 metra. Kolor pytona jest całkiem przyjemny, oparty na połączeniu jasnożółtych i ciemnoniebieskich diamentów (diamentów).
Diamentowy pyton woli osiedlać się w pobliżu zbiorników wodnych, aby w pobliżu znajdowały się drzewa. W zasadzie jest aktywny tylko w nocy. Samice różnią się od samców dużym rozmiarem ciała i krótkim ogonem.
Diamentowy pyton żywi się małymi gryzoniami, jajami, nietoperzami, ptakami, rzadziej królikami, żabami, jaszczurkami. Powolny metabolizm pozwala zwierzęciu na bardzo długi czas bez jedzenia. W naturze te pytony żyją przez 12-15 lat. Niektóre osobniki w niewoli żyły do 20 lat.
Okres płciowy u pytona rozpoczyna się w grudniu, trwa w styczniu i lutym. Strefa mokra służy jako miejsce spotkań kobiety i mężczyzny. Po 85 dniach samica składa od 12 do 22 jaj (czasami do 54 jaj).
Samica owija swoim ciałem lęg jaj, podgrzewa je przez około 57 dni (czasem do 72 dni). Obecnie żeński pyton diamentowy nic nie je. Po 1-2 dniach małe wyklute pytony odrywają się od matki, zaczynając prowadzić niezależny tryb życia.
Miejscowi aborygeni często hodują diamentowe pytony. To nie są dla nich złe „koty”. W końcu tam, gdzie osiadł diamentowy pyton, myszy i szczury natychmiast znikają.
