Pochodzenie rosyjskiej rasy kotów niebieskich nie jest dokładnie znane. Ale z historii wiadomo, że koty tej rasy zostały sprowadzone z Archangielska do Wielkiej Brytanii przez marynarzy - wtedy te koty nazywano Archangielsk. Współczesna nazwa – rosyjski niebieski – pojawiła się w 1939 roku w Wielkiej Brytanii. Uważa się, że sama Katarzyna II zajmowała się hodowlą kotów tej rasy, ale nie jest to fakt historyczny, a raczej legenda.
Wygląd
Ciało kotów rasy rosyjskiej niebieskiej jest średniej wielkości, pełne wdzięku i dość muskularne. Szyja jest długa, smukła, budowa ciała ogólnie harmonijna. Głowa klinowata, krótka, opuszki z wąsami na kufie wyraźnie zarysowane i wystające do przodu. Uszy są duże i spiczaste. Nos średniej długości, proste, migdałowe oczy, również okrągłe. Rozstawione szeroko i jasnozielone.
Łapy przedstawicieli tej rasy są długie. Według brytyjskiego standardu pędzle są owalne, a opuszki są niebieskie, a amerykańskie pędzle są okrągłe, a opuszki różowe. Ogon jest długi, gruby u nasady i zwężający się ku końcowi.
Wełna i kolor
Koty rasy są rosyjskie, niebieskie, krótkie, gęste i gęste, miękkie, aksamitne w dotyku i lekko sprężyste. Kolor jest jednolity niebieski. Kocięta mogą wykazywać pręgi, ale z czasem zanikają, ale jeśli u dorosłego kota zauważalne są plamy lub pręgi, przez co nie można nazwać koloru jednolitego, są to oczywiste wady. Końcówki włosków ochronnych są srebrzyste, co nadaje sierści lśniący srebrzysty połysk.
Postać
Rosyjskie bluesy są spokojne, zrównoważone. Są lojalni wobec swoich właścicieli, serdeczni, towarzyscy. Uwielbiają się bawić, urządzając prawdziwe polowanie na papierki po cukierkach, wszelkiego rodzaju nici i owady. Głos kotów tej rasy jest cichy, mruczenie ledwo słyszalne.
