Dorosłe koty rzadziej niż kocięta chorują na zatrucia – z wiekiem zwierzęta uczą się rozpoznawać szkodliwe substancje czy złej jakości pokarm i ich unikać, a puszyści z ciekawości mogą skosztować zarówno trującej rośliny, jak i chemii gospodarczej. Kociak może się również zatruć, brudząc się toksyczną substancją i próbując zlizać go z sierści lub wdychając trujące opary, na przykład podczas remontów w domu lub podczas oczyszczania pomieszczeń ze szkodników owadzich.
Objawy zatrucia
Zatrucie kociąt ze względu na niską masę ciała następuje szybciej niż u kotów dorosłych – pierwsze objawy są zwykle zauważalne niemal natychmiast. Częstymi objawami zatrucia są: nagły letarg, depresja, brak reakcji na bodźce zewnętrzne, niezwykłe podniecenie i zaburzenia koordynacji. Możliwa biegunka i wymioty, ślinotok, drżenie i drganie mięśni, w ciężkich przypadkach - drgawki. Dotykanie brzucha może zranić zwierzę.
Na zatrucie mogą wskazywać również rozszerzenie źrenic, drżenie, drganie mięśni, aw ciężkich przypadkach drgawki. Kolejnym znakiem jest niezwykły oddech - szybki lub wręcz przeciwnie, bardzo rzadki. Zatruty kociak odmawia jedzenia, nie pije lub jest spragniony. Objawem niektórych zatruć jest pienista wydzielina z nosa i ust.
Co robić?
Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jest zatrzymanie działania trującej substancji na organizm zwierzęcia i wezwanie weterynarza do domu lub dostarczenie rannego zwierzaka do kliniki. Jeśli kociak znajduje się w pomieszczeniu, w którym prowadzone są prace malarskie lub zwalczanie szkodników, należy jak najszybciej wynieść go na świeże powietrze.
Jeśli sierść zwierzęcia jest poplamiona trującą substancją i próbuje ją zlizać, zmyj ją czystą ciepłą wodą, nie używając żadnych detergentów, z wyjątkiem zwykłego mydła lub szamponu dla niemowląt lub kotów. Możesz spróbować zetrzeć lepkie substancje olejem roślinnym.
Truciznę można usunąć z przewodu pokarmowego poprzez wywołanie wymiotów lub płukanie żołądka. Uwaga – w przypadku zatrucia produktami ropopochodnymi lub substancjami żrącymi niebezpieczne jest wywoływanie wymiotów, może to pogorszyć stan zwierzęcia. Za pomocą zwykłej lewatywy lub strzykawki bez igły wlać do buzi kociaka bardzo słaby roztwór nadmanganianu potasu, soli kuchennej lub sody oczyszczonej, po zwymiotowaniu można ponownie spróbować przepłukać żołądek.
Rozpuścić proszek sorbentowy (węgiel aktywny, „Polysorb”) w wodzie i wlać go również do pyska zwierzęcia - pomoże to zneutralizować pozostałości trucizny. Jeśli zatrucie nastąpiło ponad godzinę temu, płukanie żołądka może być nieskuteczne - daj kotkowi lewatywę z czystą wodą, jest to możliwe za pomocą roztworu "Polysorb" lub soli kuchennej.
Pierwsza pomoc udzielana jest przed przyjazdem lekarza lub przed wyjazdem do kliniki weterynaryjnej. Nie polegaj na własnych siłach – organizm małego kociaka jest bardzo wrażliwy, wiele trujących substancji wymaga zastosowania specjalnych odtrutek. Próbując samodzielnie wyleczyć swojego zwierzaka, ryzykujesz zmarnowanie cennego czasu.
